اگر از آن دسته افرادی هستید که سخت‌افزار و قدرت سخت‌افزاری گوشی برایتان اهمیت ویژه‌ای دارد؛ حتما به دنبال گوشی‌هایی هستید که قدرت سخت‌افزاری‌شان در مقایسه با سایر گوشی‌ها، برتری بزرگی دارند. گوشی «هوآوی میت10 پرو» (Huawei Mate 10 Pro) را می‌توان مظهر قدرت گوشی‌های اندرویدی و حتی قدرتمندترین گوشی هوآوی و اندروید تا لحظه‌ی تولیدش دانست. این تنها برتری میت10 پرو نیست؛ بلکه باید موارد دیگری را به آن اضافه کرد: نمایشگر بزرگ با تراکم بالا، پشتیبانی از دو سیم‌کارت و شبکه‌ی 4G، سیستم‌عامل به‌روز و هماهنگ با سخت‌افزار و یک باتری که استفاده از گوشی را تا دو روز فقط با یک بار شارژ تضمین می‌کند. البته این سخت‌افزار و قابلیت‌ها در قابی فلزی و چشم‌نواز جمع شده‌اند و همچنین با حسگر اثرانگشت از امنیت کاربران در این گوشی محافظت می‌شود. استفاده از تراشه‌ی اختصاصی هوآوی با نام‌های سیلیکون کایرین 970 به همراه 6 گیگابایت رم باعث شده تا میت10 پرو به گوشی بدون رقیب این روز‌های دنیای اندروید تبدیل شود. این تراشه‌ی 64بیتی دو پردازنده‌ی مرکزی 4هسته‌ای دارد که از پس هرکاری برمی‌آیند. در کنار این تراشه 128 گیگابایت حافظه‌ی داخلی در نظر گرفته شده است. همچنین امکان استفاده از Wi-Fi، بلوتوث و NFC هم در این گوشی وجود دارد. باید این نکته‌ی مهم را هم ذکر کنیم که این گوشی دارای گواهی‌نامه‌ی IP67 است؛ یعنی دربرابر آب مقاوم است و اگر گوشی‌تان به مدت ۳۰ دقیقه و تا عمق یک‌متری هم در آب باشد، صدمه نمی‌بیند. استفاده از نمایشگری 6 اینچی در میت 10 پرو باعث شده این گوشی برای انجام هر نوع عملیات از وب‌گردی، بازی و مطالعه گرفته تا فیلم دیدن مطلوب باشد. برای این نمایشگر رزولوشن 2160×1080 در نظر گرفته شده تا بتواند تراکم 402 پیکسل بر اینچ را به تصویر بکشد. همچنین برای این نمایشگر از فناوری AMOLED استفاده شده است تا رنگ‌ها از هر زاویه‌ای غلظت و رنگ مناسب داشته باشند. نمایشگر میت10 پرو با محافظ‌های گوریلا گلس محافظت می‌شود و می‌تواند تا 10 لمس را به‌صورت همزمان پاسخگو باشد. میت10 پرو هم مانند گوشی‌های اخیر هوآوی، به فریمی فلزی از جنس آلومینیوم و قاب پشتی و صفحه‌نمایشی از جنس شیشه مجهز شده است تا علاوه‌بر سخت‌افزار و قابلیت‌های جالبش از ظاهری چشم‌نواز و زیبا هم برخوردار باشد. این گوشی با ابعاد نسبتا بزرگش یعنی 154.2 در 74.5 میلی‌متر 178 گرم وزن دارد. همچنین از دو سیم‌کارت و شبکه‌ی 4G پشتیبانی می‌کند. دو دوربین 20 و 12مگاپیکسلی برای میت10 پرو انتخاب شده‌اند که مثل گوشی‌های جدید این روزها به دو دوربین اصلی مجهز هستند. این دوربین‌ها تصاویر را با دقت و بزرگنمایی بیشتر ثبت می‌کنند و می‌توانند در تمام شرایط ممکن، تصاویر مناسبی را در اختیارتان بگذارند. این دوربین به فلشی از نوع LED دورنگ مجهز شده که حتی در مواقعی که نور محیط کم است، به ثبت تصاویر شفاف کمک می‌کند. برای دوربین سلفی هم یک سنسور 8مگاپیکسلی استفاده شده است که تصاویر شفاف و باکیفیتی ثبت می‌کند. ازطرفی استفاده از اندروید اوریو نسخه‌ی 8.0 برای این گوشی باعث شده تا میت10 پرو کاربری‌ها و امکانات لازم مطابق با آخرین نسخه‌ی اندروید را داشته باشد و با توجه به هماهنگی سخت‌افزار و سیستم‌عاملش، کار با آن بسیار روان است. از دیگر قابلیت‌های کم‌نظیر میت10 پرو می‌توان به باتری 4000 میلی‌آمپر ساعتی‌اش اشاره کرد که بازده‌ی مطلوبی دارد. همچنین هوآوی از نسخه‌ی هشتم رابط‌کاربری ایموشن برای این گوشی استفاده کرده است تا بتواند قابلیت‌های مفیدی را به اندروید پیش‌فرض اضافه کند. میت10 پرو جدیدترین و قدرتمندترین فبلت هوآوی است. سخت‌افزاری مبتنی بر تراشه‌ی کایرین 970 به‌همراه 6 گیگابایت رم، نمایشگر 6 اینچی با فناوری AMOLED و تراکم 402 پیکسل بر اینچ، 128 گیگابایت حافظه‌ی داخلی، حسگر اثرانگشت، بدنه‌ی فلزی/شیشه‌ای و زیبا، دوربین‌های دوگانه‌ی 20 و 12مگاپیکسلی، دوربین سلفی 8مگاپیکسلی، اندروید اوریو و باتری 4000 میلی‌آمپرساعتی، این نوید را به کاربر می‌دهند که محصول موردنظر تمام امکانات لازم را برای رفع نیاز‌هایش دارد.
سی‌پی‌یو (به انگلیسی Central Processing Unit یا CPU) یا پردازنده (به انگلیسی Processor)، یکی از اجزاء رایانه می‌باشد که فرامین و اطلاعات را مورد پردازش قرار می‌دهد. واحدهای پردازش مرکزی ویژگی پایه‌ای قابل برنامه‌ریزی شدن را در رایانه‌های رقمی فراهم می‌کنند، و یکی از مهم‌ترین اجزا رایانه‌ها هستند. یک پردازنده مرکزی، مداری یکپارچه می‌باشد که معمولا به عنوان ریزپردازنده شناخته می‌شود. امروزه عبارت CPU معمولا برای ریزپردازنده‌ها به کار می‌رود. مدت زمان انجام یک کار به وسیله رایانه، به عوامل متعددی بستگی دارد که اولین آن‌ها، سرعت پردازشگر رایانه است. پردازشگر یک تراشه الکترونیکی کوچک در قلب کامپیوتر است و سرعت آن بر حسب مگاهرتز یا گیگاهرتز سنجیده می‌شود. هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد، پردازشگر سریع‌تر خواهد بود و در نتیجه قادر خواهد بود، محاسبات بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد. در اصطلاح عامیانه CPU به عنوان مغز رایانه شناخته می‌شود.
پردازشگر گرافیکی (به انگلیسی Graphics Processing Unit) که با نام GPU نیز شناخته می‌شود، یک مدار الکتریکی پیشرفته است که تصاویر خروجی را برای نمایشگر تولید می‌کند. اکثر پردازشگرهای گرافیکی، توابع مختلفی مانند شتاب دهنده‌ی رندر صحنه‌های سه‌بعدی و دوبعدی، رمز گشایی کردن MPEG-2/MPEG-4، خروجی تلویزیون و حتی قابلیت اتصال چند مانیتور را ارائه می‌کنند.
وضوح تصویری یا قدرت تفکیک‌پذیری تصویری یا رزولوشن تصویری به انگلیسی: (Image Resolution) در علوم تصویری به توانایی یک سیستم برای متمایزسازی جزئیات یک تصویر در یک سیگنال تصویری را گویند. اغلب این نوع رزولوشن به بزرگی یا کوچکی پیکسل‌های تصویر بستگی دارد و می‌توان مقدار تفکیک‌پذیری تصویر را با یکان جفت خط بر واحد طول سنجید. این کمیت من جمله در تصویرگیری تشخیصی و علوم تصویری دیگر کاربرد فراوانی دارد.
یک درگاه متداول برای اتصال هدفون‌های استاندارد به دستگاه های پخش موسیقی، کامپیوتر و دیگر وسایل الکترونیکی است که می‌تواند صدای استریو و همین طور میکروفون را پشتیبانی نماید. البته این بستگی به تعداد حلقه های مجزای روی بدنه کانکتور نیز دارد.
سیستم‌عامل یا سامانه عامل (به انگلیسی: Operating System)، نرم‌افزاری است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم می‌سازد که نرم‌افزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستم‌عامل خدماتی به برنامه‌های کاربردی و کاربر ارائه می‌دهد. برنامه‌های کاربردی یا از طریق واسط‌های برنامه نویسی کاربردی، (Application User Interface-APIs) و یا از طرق فراخوانی‌های سیستم (System Call) به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسط‌ها، برنامه‌های کاربردی می‌توانند سرویسی را از سیستم‌عامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط کاربری نرم‌افزار مثل واسط خط فرمان (Command Line Interface-CLI) یا یک واسط گرافیکی کاربر (Graphical User Interface-GUI) با سیستم‌عامل تعامل کنند. برای کامپیوترهای دستی و رومیزی، عموما واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل در نظر گرفته می‌شود.
اندروید یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است که برای گوشی‌های هوشمند و تبلت ها و دیگر گجت هاست که توسط کمپانی گوگل طراحی شده است. این سیستم عامل یک سیستم عامل متن باز است که هر کمپانی تولید کننده ای می‌تواند برای محصول تولیدی خود نسخه اختصاصی خود را تولید نماید.
