نقد و بررسی اجمالی Samsung Galaxy J7 Core SM-J701F Dual SIM 32GB Mobile Phone
این گوشی توسط دیجیکالا با تایید سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان عرضه میشود و برچسب قیمت مصرفکننده دارد. این گوشی با قیمت کنترلشده وارد کشور شده و فقط برای عرضه به مصرفکننده نهایی تامین شده است. به علت محدودیت در تعداد این گوشیها و به منظور توزیع عادلانه در سراسر کشور، سازوکار مشخص و شفافی به شرح زیر طراحی شده است:
- هر کاربر فقط میتواند یک عدد از این گوشیها را خریداری کند
- برای جلوگیری از سواستفادههای احتمالی، مشخصات خریدار با کنترل و تطبیق شماره موبایل، مشخصات کارت بانکی، آدرس و کد ملی بررسی خواهد شد.
- در صورت هرگونه تخطی از شرایط فوق، سفارش لغو و وجه پرداختی عودت خواهد شد.
پس از اینکه کاربران از گوشیهای سری A سامسونگ با بدنههای باریک فلزی استقبال خوبی کردند، در سال 2017، این شرکت کرهای با معرفی دو گوشی J5 و J7، نشان داد که میخواهد همچنان بدنهی پلاستیکی را برای گوشیهای میانردهاش به کار ببرد؛ اگرچه قبلا گوشیهای J5 و J7 به بازار وارد شده بودند؛ اما نسل جدید این گوشیها که ساخت سال 2017 هستند، تفاوتی با نسل قبلیشان در مواد و متریال بهکاررفته نداشتند، اما تغییرات سختافزاری داشتهاند. نقطهی قوت گوشیهای سری J را میتوان کیفیت ساخت بدنه، دوربین سلفی باکیفیت و سرعت اتصال آنها به اینترنت دانست. گوشی سامسونگ «Galaxy J7 Core» که در اینجا امکان خرید اینترنتی آن را دارید، 152.4 میلیمتر طول، 78.6 میلیمتر عرض و 7.6 میلیمتر ضخامت دارد. بدنهی آن از پلاستیک ساخته شده است و چیزی در حدود 170 گرم وزن دارد. صفحهنمایش 5.5 اینچی آن که تراکمی برابر 267 پیکسل بر هر اینچ دارد، از نوع اولد است و فناوری سوپر امولد در آن استفاده شده است. این صفحهنمایش که قابلیت نمایش 16 میلیون رنگ را دارد، از رزولوشن 1280×720 پیکسل برخوردار است و قابلیت مالتی تاچ دارد و میتواند به طور همزمان 10 لمس را تشخیص دهد. دوربین اصلی آن سنسور 13 مگاپیکسلی دارد و به یک فلش LED مجهز شده است. به کمک این دوربین میتوان با سرعت 30 فریم بر ثانیه و با رزولوشن 1080×1920 تصویربرداری کرد. دوربین سلفی یا دوربین دوم با سنسور 5 مگاپیکسلی به فلاش LED مجهز است. پردازندهی این گوشی به تراشهی اگزینوس 7870 از نوع 64 بیتی مجهز است که هشت هسته دارد و میتواند اطلاعات را با فرکانس 1.6 گیگاهرتز پردازش کند. گلکسی J7 Core حافظهی رمی معادل دو گیگابایت دارد و حافظهی داخلی آن 32 گیگابایت است؛ البته به کمک شیار microSD که در بدنهی آن جاسازی شده است، میتوان ظرفیت ذخیرهسازی را تا 256 گیگابایت افزایش داد. علاوهبر وایفای، این گوشی میتواند به شبکههای ارتباطی 3G و 4G هم دسترسی داشته باشد تا دسترسی به اطلاعات در فضای مجازی را برای صاحبش با سرعت زیادی میسر کند. در آخر باید گفت که سیستمعامل این گوشی اندروید نوقا است و باتری لیتیومیون آن که 3000 میلیآمپرساعت ظرفیت دارد، میتواند برای 23 ساعت در حالت مکالمه یا 354 ساعت در حالت استندبای، انرژی خود را حفظ کند.
سختافزار، سیستمعامل و کارایی
بزرگترین نقص J7 سال ۲۰۱۵، رم پایین بود که در نسخهی سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ جبران شده است. سامسونگ با قراردادن دو گیگابایت رم در J7 Core این گوشی را از یک گوشی میانردهی ضعیف به میانردهای قابلقبول تبدیل کرده است؛ همچنین تراشهی اختصاصی سامسونگ روی این گوشی میانرده هم خودنمایی میکند. گوشی موبایل J7 Core به کمک این تراشه و دو گیگابایت رم میتواند علاوهبر کاربریهای روزمره، از پس بازیها و پردازشهای کمی سنگینتر هم بربیاید. برای این گوشی چیزی در حدود ۳۲ گیگابایت حافظهی داخلی با امکان استفاده از کارت حافظهی جانبی و ارتقای فضای ذخیرهسازی تا ۲۵۶ گیگابایت در نظر گرفته شده است.
با داشتن J7 Core باید خیالتان از اتصال به اینترنت پرسرعت راحت باشد؛ چراکه این گوشی میتواند به شبکهی 4G متصل شود. در خانه و محل کار هم میتوانید اینترنت را از طریق Wi-Fi دریافت کنید. همچنین امکان گوشدادن به رادیو و انتقال فایل از طریق بلوتوث هم وجود دارد.
از دیگر تغییرات سختافزاری مثبت در سری جدید گوشی J7 Core میتوان به ارتقا سیستمعامل به اندروید نوقا نسخهی ۷ و افزایش ظرفیت باتری به ۳۰۰۰ میلیآمپر ساعت اشاره کرد. باتری J7 Core چیزی در حدود 15 روز در حالت آمادهبهکار باقی میماند.
صفحهنمایش
باید سامسونگ را به خاطر استفاده از نمایشگرهای اولد در گوشیهای میانردهاش تحسین کرد. با در نظر گرفتن بازهی قیمتی مناسب J7 Core، سامسونگ برای جلب بیشتر مشتری از نمایشگرهای اولد با فناوری سوپر امولد در این گوشی استفاده کرده است. سامسونگ گلکسی J7 Core نسخهی ۲۰۱۷ به نمایشگری ۵.۵اینچی با رزولوشن ۱۲۸۰x ۷۲۰ مجهز شده است؛ همچنین این نمایشگر تراکم ۲۶۷ پیکسل بر اینچ دارد. صفحهی لمسی این نمایشگر میتواند تا ۱۰ لمس را بهصورت همزمان پشتیبانی کند. نبود هیچ محافظی برای حفاظت از این نمایشگر در برابر خطوخش و صدمههای احتمالی و همچنین مجهزنشدنش به حسگر روشنایی، از ضعفهای این نمایشگر است.
امکان جدیدی که سامسونگ برای بهبود روشنایی این گوشی زیر نور خورشید و استفاده در فضای باز قرار داده، نگرانیها را بابت روشنایی کم نمایشگر از بین برده است. این حالت با نام «فضای خارجی» (Outdoor) در تنظیمات نمایشگر گنجانده شده است. با انتخاب این گزینه، روشنایی نمایشگر برای ۱۵دقیقه بهاندازهی توجهبرانگیز و مطلوبی افزایش مییابد. این روشنایی آنقدر زیاد است که میتواند خوانایی محتویات نمایشگر گوشی را زیر نور خورشید در حد مطلوبی افزایش دهد. با درنظرگرفتن همهی اینها میتوان گفت، نمایشگر J7 Core کیفیت و روشنایی مطلوبی دارد و برای انجام هر عملیاتی عالی به نظر میرسد.
طراحی و ساخت
دو نسل مختلف از گوشیهای J7، در ظاهر بسیار شبیه هستند و تفاوتهای خیلی کمی با هم دارند. در نسل قبلی هم فقط از پلاستیک در ساخت گوشی استفاده شده بود، همچنین برشهایی که روی لبههای چپ و راست گوشی به وجود آمدهاند؛ باعث شده تا کنترل گوشی سادهتر از چیزی باشد که در نسلهای قبلی بود.
گوشی J7 Core سنگینتر نشده و چیزی در حدود ۱۷۰ گرم وزن دارد؛ همچنین ضخامت گوشی فقط چند دهم میلیمتر کاهش داشته که البته خیلی به چشم نمیآید. باید گفت سامسونگ در طراحی این گوشی نهایت ظرافت و دقت را به خرج داده تا نتیجهی کار عالی باشد.
مکان قرارگیری کلیدها و پورتها دقیقا مثل نسل قبلی است و همهچیز همان جایی است که باید باشد. دسترسی به پورت شارژ و جک 3.5میلیمتری که کنار هم روی لبهی پایینی قرار دارند و همچنین کلیدهای کنترل صدا و روشن/خاموش روی لبههای چپ و راست، بسیار ساده است.
دوربین
فلش برای دوربین سلفی معمولا در گوشیهایی استفاده میشود که مخصوص عکاسی سلفی ساخته شدهاند؛ اما سامسونگ برای دوربین سلفی میانردهی خوشقیمتش هم از فلش استفاده کرده است. اگرچه این دوربین از نظر عدد مگاپیکسل در مقایسه با نسل قبلیاش پیشرفتی نداشته است؛ اما با توجه به عدد دریچهی دیافراگم، این گوشی تصاویر روشنتر و واضحتری ثبت میکند. دوربین سلفی J7 Core به سنسوری با رزولوشن 5 مگاپیکسل و دریچهی دیافراگم f/2.2 مجهز شده که تصاویری کمنویز و شفاف را در هر شرایط نوری نتیجه میدهد.
دوربین اصلی روی کاغذ هیچ تفاوتی با نسل قبلیاش نکرده است؛ نوع سنسور هم همان مدل قبلی است تا بتواند نور بیشتری جذب کرده و تصاویر روشنتری ثبت کند. دوربینی با سنسور 13 مگاپیکسل و دریچهی دیافراگم f/1.9، بهعنوان دوربین اصلی J7 Core نسخهی 2017 ایفای نقش میکند. کیفیت تصاویر این دوربین، نسبت مستقیمی با نور محیط عکاسی دارد. در محیطی با نور مناسب، دوربین این گوشی عملکردی فوقالعاده دارد؛ اما در محیطهای با نور کم و نامناسب، تصاویر ثبتشده علاوهبر نویز آزاردهنده، روشنایی مطلوبی هم ندارند. تصاویر ثبتشده به کمک دوربین اصلی این گوشی، رنگهایی نزدیک به طبیعت دارند و حدومرز رنگها در آنها رعایت شده است؛ همچنین کنتراست رنگهای سفید و سیاه هم قابلقبول به نظر میرسد.
رابط کاربری دوربین هم علاوهبر سادگی، امکانات مناسب و تنظیمات وسیعی را در اختیار کاربر میگذارد. با ورود به برنامهی دوربین، آیکونهایی برای کنترل حالت فلش، استفاده از افکتهای رنگی مختلف و عکاسی با تایمر بهصورت دستی در نظر گرفته شدهاند؛ البته امکاناتی نظیر تغییر سایز تصویر، تغییر کیفیت ویدئو و فعالسازی خطکش در منویی جداگانه در دسترس هستند. امکان تغییر نوع کارکرد کلیدهای کنترل صدا هم هنگام عکاسی وجود دارد. اسلوب مختلف عکاسی که شامل حالت اتوماتیک، حالت پیشرفته، پاناروما، عکاسی متوالی، عکاسی ورزشی و چند گزینهی دیگر میشوند، در منوی دیگری قابل تغییرند. این دوربین ویدئوهایی را با نهایت رزولوشن 1920x1080 پیکسل، سرعت 30 فریم بر ثانیه و صدای استریو ضبط میکند. این ویدئوها کیفیت و سرعتی قابلقبول دارند. امکان تهیهی ویدئو با کیفیت پایینتر هم وجود دارد.
جمعبندی
سری J سامسونگ با تمرکز روی قدرت بازی و دوربین سلفی به بازار عرضه شد. موفقیت این سری در سال ۲۰۱۵ باعث شد تا سامسونگ سری جدید این گوشی را در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ وارد بازار کند. برای گوشی گلکسی J7 Core نسخهی ۲۰۱۷، قابلیتهای متعددی در نظر گرفته شده و سعی شده طبق سطح انتظار کاربرانش طراحی و تولید شود تا ضعفهای سریهای قبلی پوشش داده شود. این گوشی با امکان استفاده از دو سیمکارت و اتصال به شبکهی 4G، سختافزاری بر پایهی تراشهی اختصاصی سامسونگ و دو گیگابایت رم، دوربین اصلی ۱۳مگاپیکسلی، دوربین سلفی ۵مگاپیکسلی که به فلش هم مجهز شده، سیستمعامل اندروید نوقا نسخهی ۷ و طراحی زیبا با استفاده از پلاستیک در کنار نمایشگری با پنل اولد، انتخابی مناسب در این بازهی قیمتی است.