انتظارها به سر رسید. کمپانی «اپل» بار دیگر با معرفی دو محصول بی‌نظیر و باکیفیت، طرفدارانش را شگفت‌زده کرد. آیفون ۸ و ۸پلاس رونمایی شدند و به گفته‌ی اپل، نسل جدید آیفون هستند. طراحی آیفون ۸ در مقایسه با نسل قبلی، تغییر چندانی نداشته است؛ اما این‌بار لایه‌ی نازکی از شیشه بدنه‌ی آیفون را می‌پوشاند. آیفون جدید در سه رنگ طلایی، نقره‌ای و خاکستری که اپل به آن خاکستری فضایی می‌گوید، عرضه شده است و اخیرا رنگ قرمز هم به این مجموعه اضافه شده است. ظرفیت‌های درنظرگرفته‌شده برای آن ۶۴ و ۲۵۶ گیگابایت است. این آیفون صفحه‌نمایش ۴.۷ اینچی Retina HD دارد که با رزولوشن ۷۵۰×۱۳۳۴ و قابلیت نمایش ۳۲۶ پیکسل در هر اینچ، نمونه‌ای بی‌نظیر محسوب می‌شود که مثل همیشه منحصربه‌فرد و خاص کمپانی اپل است. مانند آیفون ۷ این آیفون هم گواهی IP67 دارد؛ یعنی دربرابر آب و گرد و خاک مقاوم است. تراشه‌ی جدید و پرقدرت A11 Bionic به همراه پردازنده‌ی M11 قلب تپنده‌ی آیفون ۸ هستند که سرعت، دقت و کارایی فوق‌العاده را در اختیار کاربر قرار می‌دهند. دوربین آیفون ۸ با سنسور ۱۲مگاپیکسلی و دیافراگم ۱.۸ ویژگی‌های متعدد و بی‌نظیری دارد که از میان آن‌ها می‌توان به فلش چهارتایی LED و لرزشگیر اپتیکال اشاره کرد. قابلیت عکاسی پاناروما، عکاسی HDR، تشخیص بدن و چهره، فوکوس اتوماتیک و قابلیت فیلمبرداری با کیفیت 4K هم تعدادی دیگر از ویژگی‌های فراوان دوربین اصلی هستند که به آن‌ها اشاره شد. دوربین سلفی ۷ مگاپیکسل با قابلیت ضبط ویدیو با کیفیتFullHD است. فلش رتینا، لرزشگیر خودکار تصاویر، تشخیص بدن و چهره تعدادی از ویژگی‌های دوربین سلفی آیفون ۸ هستند. مانند مدل‌های قبلی، آیفون ۸ هم از شبکه‌ی پرسرعت LTE پشتیبانی می‌کند. باتری این دستگاه در مقایسه با آیفون ۷ بهتر شده است و تا ۱۴ ساعت، فرصت مکالمه با اتصال وایرلس و تا ۱۳ ساعت پخش ویدیو را برای کاربر فراهم می‌کند. یکی از ویژگی‌های جذاب و جدیدی که در آیفون ۸ شاهد آن هستیم و به لطف وجود روکش شیشه‌ای پشت آن فراهم شده، شارژ وایرلس است که از فناوری شارژ سریع هم پشتیبانی می‌کند و می‌توانید در عرض ۳۰ دقیقه، باتری را ۵۰ درصد شارژ کنید. آیفون ۸ نمونه‌ای بی‌نقص از کنار هم قرارگرفتن تمام فناوری‌های جدید و جذاب است که اپل بار دیگر ثابت کرد در این کار مهارت فوق‌العاده‌ای دارد.
سی‌پی‌یو (به انگلیسی Central Processing Unit یا CPU) یا پردازنده (به انگلیسی Processor)، یکی از اجزاء رایانه می‌باشد که فرامین و اطلاعات را مورد پردازش قرار می‌دهد. واحدهای پردازش مرکزی ویژگی پایه‌ای قابل برنامه‌ریزی شدن را در رایانه‌های رقمی فراهم می‌کنند، و یکی از مهم‌ترین اجزا رایانه‌ها هستند. یک پردازنده مرکزی، مداری یکپارچه می‌باشد که معمولا به عنوان ریزپردازنده شناخته می‌شود. امروزه عبارت CPU معمولا برای ریزپردازنده‌ها به کار می‌رود. مدت زمان انجام یک کار به وسیله رایانه، به عوامل متعددی بستگی دارد که اولین آن‌ها، سرعت پردازشگر رایانه است. پردازشگر یک تراشه الکترونیکی کوچک در قلب کامپیوتر است و سرعت آن بر حسب مگاهرتز یا گیگاهرتز سنجیده می‌شود. هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد، پردازشگر سریع‌تر خواهد بود و در نتیجه قادر خواهد بود، محاسبات بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد. در اصطلاح عامیانه CPU به عنوان مغز رایانه شناخته می‌شود.
پردازشگر گرافیکی (به انگلیسی Graphics Processing Unit) که با نام GPU نیز شناخته می‌شود، یک مدار الکتریکی پیشرفته است که تصاویر خروجی را برای نمایشگر تولید می‌کند. اکثر پردازشگرهای گرافیکی، توابع مختلفی مانند شتاب دهنده‌ی رندر صحنه‌های سه‌بعدی و دوبعدی، رمز گشایی کردن MPEG-2/MPEG-4، خروجی تلویزیون و حتی قابلیت اتصال چند مانیتور را ارائه می‌کنند.
وضوح تصویری یا قدرت تفکیک‌پذیری تصویری یا رزولوشن تصویری به انگلیسی: (Image Resolution) در علوم تصویری به توانایی یک سیستم برای متمایزسازی جزئیات یک تصویر در یک سیگنال تصویری را گویند. اغلب این نوع رزولوشن به بزرگی یا کوچکی پیکسل‌های تصویر بستگی دارد و می‌توان مقدار تفکیک‌پذیری تصویر را با یکان جفت خط بر واحد طول سنجید. این کمیت من جمله در تصویرگیری تشخیصی و علوم تصویری دیگر کاربرد فراوانی دارد.
یک درگاه متداول برای اتصال هدفون‌های استاندارد به دستگاه های پخش موسیقی، کامپیوتر و دیگر وسایل الکترونیکی است که می‌تواند صدای استریو و همین طور میکروفون را پشتیبانی نماید. البته این بستگی به تعداد حلقه های مجزای روی بدنه کانکتور نیز دارد.
سیستم‌عامل یا سامانه عامل (به انگلیسی: Operating System)، نرم‌افزاری است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم می‌سازد که نرم‌افزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستم‌عامل خدماتی به برنامه‌های کاربردی و کاربر ارائه می‌دهد. برنامه‌های کاربردی یا از طریق واسط‌های برنامه نویسی کاربردی، (Application User Interface-APIs) و یا از طرق فراخوانی‌های سیستم (System Call) به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسط‌ها، برنامه‌های کاربردی می‌توانند سرویسی را از سیستم‌عامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط کاربری نرم‌افزار مثل واسط خط فرمان (Command Line Interface-CLI) یا یک واسط گرافیکی کاربر (Graphical User Interface-GUI) با سیستم‌عامل تعامل کنند. برای کامپیوترهای دستی و رومیزی، عموما واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل در نظر گرفته می‌شود.
