کارت شبکه usb پی سی آی مدل gw us54gxs

WLAN یا شبکه محلی بی‌سیم به نوعی از شبکه محلی اطلاق می‌شود که در آن برای انتقال اطلاعات از یک نقطه به نقطه دیگر از امواج رادیویی استفاده شود. مزیت مهم یک شبکه بی سیم این است که نیاز به سیم کشی ندارد و در نتیجه کاربران می‌توانند در محدوده شبکه جابجا شوند.

پاسخ فرکانسی یک سیستم عبارت است از طیف فرکانسی خروجی سیستم به طیف فرکانسی ورودی.
پاسخ فرکانسی اندازه طیف خروجی یک سیستم یا یک وسیله در پاسخ به یک محرک است و جهت مشخص نمودن ویژگی‌های دینامیکی سیستم به کار می‌رود. فرکانس پاسخگویی مقدار اندازه و فاز خروجی یک تابع فرکانسی است در مقایسه با ورودی یا همان محرکی که به آن (سیستم یا تجهیز) داده می‌شود.

در ماه ژوئن سال 1997 انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) استاندارد IEEE 802.11-1997 را به عنوان اولین استاندارد شبکه‌های محلی بی‌سیم منتشر ساختند. این استاندارد در سال 1999 دوباره بازنگری شد و نگارش به روز آمد شده آن تحت عنوان IEEE 802.11-1999 منتشر شد. استاندارد جاری شبکه‌های محلی بی‌سیم یا همان IEEE 802.11 تحت عنوان ISO/IEC 8802-11:1999، توسط سازمان استاندارد سازی بین‌المللی (ISO) و مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) پذیرفته شده است. تکمیل این استاندارد در سال 1997، شکل‌گیری و پیدایش شبکه‌سازی محلی بی‌سیم و مبتنی بر استاندارد را به دنبال داشت. استاندارد 1997، پهنای باند 2Mbps را تعریف می‌کند با این ویژگی که در شرایط نامساعد و محیط‌های دارای اغتشاش (نویز) این پهنای باند می‌تواند به مقدار 1Mbps کاهش یابد. روش تلفیق یا مدولاسیون در این پهنای باند روش DSSS است. بر اساس این استاندارد پهنای باند 1Mbps با استفاده از روش مدولاسیون FHSS نیز قابل دستیابی است و در محیط‌های عاری از اغتشاش (نویز) پهنای باند 2Mbps نیز قابل استفاده است. هر دو روش مدولاسیون در محدوده باند رادیویی 2.4GHz عمل می‌کنند.

قوانین و قراردادهایی که برای تبادل اطلاعات بین دو دستگاه در شبکه‌ها وجود دارد را پروتکل می‌نامند. به مجموعه‌ای از پروتکل‌ها، پشته پروتکل گفته می‌شود مانند TCP/IP. این قوانین و قراردادها به ما کمک می‌کنند که روش‌های انتقال اطلاعات را به طور کامل از نظر تکنیکی تعریف کنیم.

سیستم‌عامل یا سامانه عامل (به انگلیسی: Operating System)‏، نرم‌افزاری است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم می‌سازد که نرم‌افزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستم‌عامل خدماتی به برنامه‌های کاربردی و کاربر ارائه می‌دهد. برنامه‌های کاربردی یا از طریق واسط‌های برنامه نویسی کاربردی، (Application User Interface-APIs) و یا از طرق فراخوانی‌های سیستم (System Call) به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسط‌ها، برنامه‌های کاربردی می‌توانند سرویسی را از سیستم‌عامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط کاربری نرم‌افزار مثل واسط خط فرمان (Command Line Interface-CLI) یا یک واسط گرافیکی کاربر (Graphical User Interface-GUI) با سیستم‌عامل تعامل کنند. برای کامپیوترهای دستی و رومیزی، عموما واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل در نظر گرفته می‌شود.