قهوه ساز هاریو مدل syphon کد 012

دم‌کردن قهوه‌ی سایفون بسیار هیجان‌انگیز است. محصول قهوه‌ی سایفون می‌تواند را میتوان در رده قهوه های باکیفیت رده بندی نمود چون کنترل همه چیز برعهده‌ی فرد استفاده‌کننده است که می‌تواند با آموزش و آزمون و خطا دقیقا همان قهوه‌ای را دم کند که می‌پسندد.می‌توانید قهوه‌ی خوش‌مزه‌ای بخورید و با هیجان دم کردن قهوه با این دستگاه خود و مهمان‌هایتان را سرگرم کنید.روش سایفون را تقریبا همز‌مان و در دهه‌ی ۱۸۴۰ میلادی زنی خانه‌دار در فرانسه و مهندس فنون دریایی‌ای در اسکاتلند ابداع کردند. دستگاه دو حباب دارد و قهوه‌ی محصول نهایی حاصل فشار بخار و خلاء است.دستور تهیه از این قرار است:(۱)این‌که چقدر قهوه لازم است و برای چه مدت باید دم بکشد، به خیلی چیزها بستگی دارد. بخشی از سرگرمی کار در این است که دست‌تان باز است و می‌توانید آزمون و خطا کنید و عددهای دلخواه‌تان را برای قهوه‌های محبوب‌تان در بیاورید. اما بار اول می‌توانید با نسبت ۱:۱۷ وزنی آب به قهوه شروع کنید. یعنی به ازای هر هفده گرم (یا سی‌سی) آب، یک گرم قهوه لازم داریم. نسبت معروف دیگری که در کلیه‌ی روش‌های دمی پیشنهاد می‌شود، ۵۵ تا ۶۵ گرم قهوه به ازای یک لیتر آب است.(۲) قهوه را آسیاب متوسط می‌کنیم: کمی درشت‌تر از آسیاب اسپرسو و ریزتر از قهوه‌ی قطره‌چکانی(۳) حباب را روی پایه می‌گذاریم و داخلش آب می‌ریزیم. چقدرش را هم قاعدتا از رابطه‌ی بالا می‌دانیم. البته این مدل از سایفون ظرفیت 5 فنجان را دارد و معادل 600 میلی لیتر است.(۴) منبع حرارت را روشن می‌کنیم. اگر از چراغ الکلی استفاده می‌کنید، می‌توانید آب را روی گاز جوش بیارید و بعد داخل حباب بریزید تا در زمان جوش آوردن آب صرفه‌جویی شود.(۵) وقتی آب شروع به بخار شدن کرد، صافی را جا می‌اندازیم و فنر را از داخل قیف رد می‌کنیم و به تهِ لوله‌ی قیف محکم.(۶) حالا قیف را خیلی راحت داخل حباب جا می‌اندازیم. اکنون لوله‌ی قیف در داخل آب درون حباب است—یعنی پایین سطح آب و نزدیک کف حباب.(۷) همین که حرارت از پایین به دستگاه وارد می‌شود، بخار آبی که داخل حباب جمع شده، کم‌کم به سطح آب فشار می‌آورد و آب را از داخل لوله‌ی قیف به بالا و دورن قیف می‌فرستد. بعد از زمان کوتاهی تقریبا همه‌ی آب حباب درون قیف می‌رود—به‌جز اندکی که با سرسختی همان پایین می‌مانَد؛ غصه‌ی آن یک ذره آب را نخورید و رهایش کنید. حالا در این مرحله باید حرارت را کم کنیم. به این جای کار «تنظیم و کنترل» می‌گویند. اگر منبع حرارت‌تان گازی یا برقی و قابل تنظیم باشد، کارتان راحت‌تر است. کافی‌ست فتیله را کم کنید تا حرارت کنترل شود. اما اگر از چراغ الکلی استفاده می‌کنید، تنظیم حرارت خیلی راحت نیست. تنها کاری که می‌توانید بکنید این است که شعله‌ی مستقیم را دور کنید. در واقع به‌جای این‌که شعله زیر حباب متمرکز باشد، بیشتر با دیواره‌ی حباب در تماس خواهد بود. دقت کنید که شعله را نباید بردارید چراکه آب از لوله پایین خواهد آمد و روز از نو روزی از نو. هدف صرفا این است که دمای آب را در قیف حدود هشتاد و پنج تا نود درجه نگه داریم. بنابراین آب در قیف نباید بجوشد؛ ولی هم‌زمان نباید حباب آنقدر سرد شود که آب از لوله به پایین برگردد.(۸) قهوه‌ی آسیاب‌شده را در قیفِ حاویِ آب خوش‌دما بریزید. اگر خیلی حرفه‌ای هستید، قبل از ریختن قهوه با دماسنج دمای آب درون قیف را می‌توانید اندازه بگیرید. بعد از افزودن قهوه‌ی آسیاب‌شده آهسته با چوبی، سیخی، چیزی (ولی نه با انگشت!) قهوه را هم می‌زنیم تا همه‌ی ذرات قهوه در آب شناور شوند.(۹) صبر می‌کنیم. چقدر؟ زمان استانداردی وجود ندارد. برای شروع با هفتاد ثانیه آغاز کنید و بعدا قضاوت کنید که نوشیدنی‌تان کم‌دم یا پردم نشده باشد. بسته به قضاوت‌تان زمان را در دورِ بعد تنظیم کنید.(۱۰) حالا منبع دما را دور می‌کنیم و بلافاصله با سیخی، چوبی، ته قاشقی یا هر چیز دیگری جز انگشت قهوه‌ی داخل قیف را همِ سریع و خوبی می‌زنیم.(۱۱) خلاء داخل حباب بعد از حذف منبع قهوه باعث می‌شود که قهوه‌ی دم‌کشیده از قیف به حباب برگردد. اما چون سرِ راه صافی گذاشته‌ایم، قهوه‌ی آسیاب‌شده بالا می‌مانَد و نوشیدنی حاصل، قهوه‌ی شفاف و خوش‌رنگی خواهد بود که در حباب جمع می‌شود.(۱۲) عموما پایه‌های سایفون طوری طراحی شده‌اند که می‌شود از آن به عنوان پارچ استفاده کرد. پایه را برمی‌داریم و قهوه را مستقیم از توی حباب توی لیوان می‌ریزیم.