به دلیل هدررفت انرژی در زمان انتقال و تبدیل ولتاژ در پاوربانک‌ها، مقداری از ظرفیت این محصولات صرف تولید گرما و انتقال انرژی می‌شود که همین باعث می‌شود ظرفیت اسمی با ظرفیت عملی یا همان واقعی پاوربانک متفاوت باشد.
فناوری «Quick Charge 2.0» در واقع با استفاده از یک آی‌سی در میزان توان خروجی پاوربانک یا شارژر ایجاد می‌شود. این فناوری که از سوی شرکت «کوالکام» (Qualcomm) عرضه شده است، حداکثر شدت‌جریان 3 آمپر را به همراه دارد و به دلیل بالا بودن میزان ولتاژ و شدت‌جریان دستگاه الکترونیکی را سریع‌تر شارژ می‌کند. داشتن این نسخه به این معنی است که دستگاه با فناوری نسخه 1.0 هم سازگار است.
فناوری «Quick Charge 3.0» در واقع با استفاده از یک آی‌سی در میزان توان خروجی پاوربانک یا شارژر ایجاد می‌شود. این فناوری که از سوی شرکت «کوالکام» (Qualcomm) عرضه شده است، خروجی را تا 90 درصد بهنیه می‌کند و شدت‌جریان 2.5 یا 4.6 آمپر به همراه دارد و به دلیل بالا بودن میزان ولتاژ و شدت‌جریان، دستگاه الکترونیکی را سریع‌تر شارژ می‌کند. داشتن این نسخه به‌معنی پشتیبانی از نسخه‌های پیشین این فناوری است.
پاوربانک‌ها و شارژرهای دارای امکان شارژ ایمن، در برابر اتصال کوتاه، شدت‌جریان، ولتاژ و دمای بیش از اندازه و دیگر مشکلات از‌این‌دست مقاوم هستند.
فناوری USB Power Delivery که با نام (USB PD) هم شناخته می‌شود، درواقع پروتکلی است که سرعت بسیار بالایی را برای شارژ دستگاه‌های الکترونیکی به همراه دارد. با استفاده از این فناوری میتوان تا 100 وات توان را به دستگاه منتقل کرد. امکان انتقال بسیار سریع انرژی و انتقال هم‌زمان اطلاعات با استفاده از USB PD امکان‌پذیر شده است. امروزه این فناوری برای شارژ سریع لپ‌تاپ، تبلت و گوشی‌های همراه به محبوبیت بالایی رسیده است.
