پورت شبکه که با نامهای Ethernet, LAN, RJ-45 هم شناخته میشود، برای اتصال دستگاههای مختلف به سایر تجهیزات شبکه به صورت باسیم و از طریق کابل شبکه به کار میرود. از لحاظ ظاهری سوکت شبکه شبیه به سوکت تلفن (RJ-11) است، اما به دلیل بهرهبری از 8 رشته سیم از سوکت تلفن که دارای 4 رشته سیم است، ابعاد بزرگتری دارد. پورت شبکه در دو نوع مگابیتی (10/100mbps) و گیگابیتی (10/100/1000mbps) وجود دارد. همانطور که از نام این دو پروت هم پیداست سرعت انتقال اطلاعات در پورتهای گیگابیتی 1000 مگابیت بر ثانیه و در پورتهای مگابیتی، 100 مگابیت بر ثانیه است.
فایروالها حفاظت لازم در مقابل مهاجمان خارجی را ایجاد و یک لایه و یا پوسته حفاظتی پیرامون کامپیوتر و یا شبکه در مقابل کدهای مخرب و یا ترافیک غیرضروری اینترنت، ارائه مینمایند. با بکارگیری فایروالها، امکان بلاک نمودن داده از مکانی خاص فراهم میگردد. امکانات ارائه شده توسط یک فایروال برای کاربرانی که همواره به اینترنت متصل و از امکاناتی نظیر DSL و یا مودمهای کابلی استفاده مینمایند، بسیار حیاتی و مهم میباشد. فایروالها به دو شکل سخت افزاری (خارجی) و نرمافزاری (داخلی) ارایه میشوند. با اینکه هر یک از مدلهای فوق دارای مزایا و معایب خاص خود میباشند، تصمیم در خصوص استفاده از یک فایروال به مراتب مهمتر از تصمیم در خصوص نوع فایروال است.
فایروالهای سختافزاری : این نوع از فایروالها که به آنان فایروالهای شبکه نیز گفته میشود، بین کامپیوتر شما (و یا شبکه) و کابل و یا خط DSL قرار خواهند گرفت. تعداد زیادی از تولیدکنندگان و برخی از مراکز ISP دستگاههایی با نام "روتر" را ارائه میدهند که دارای یک فایروال نیز میباشد. فایروالهای سختافزاری در مواردی نظیر حفاظت چندین کامپیوتر مفید بوده و یک سطح مناسب حفاظتی را ارائه مینمایند (امکان استفاده از آنان به منظور حفاظت یک دستگاه کامپیوتر نیز وجود خواهد داشت). در صورتی که شما صرفا دارای یک کامپیوتر پشت فایروال میباشید و یا این اطمینان را دارید که سایر کامپیوترهای موجود بر روی شبکه نسبت به نصب تمامی patch ها ، بهنگام بوده و عاری از ویروسها و یا کرمها میباشند ، ضرورتی به استفاده از یک سطح اضافه حفاظتی (یک نرمافزار فایروال) نخواهید داشت.
فایروالهای نرمافزاری : برخی از سیستمهای عامل دارای یک فایروال تعبیه شده درون خود میباشند. در صورتی که سیستم عامل نصب شده بر روی کامپیوتر شما دارای ویژگی فوق میباشد، پیشنهاد میگردد که آن را فعال نموده تا یک سطح حفاظتی اضافی در خصوص ایمنسازی کامپیوتر و اطلاعات، ایجاد گردد. (حتی اگر از یک فایروال خارجی یا سختافزاری استفاده مینمایید). در صورتی که سیستم عامل نصب شده بر روی کامپیوتر شما دارای یک فایروال تعیبه شده نمیباشد، میتوان اقدام به تهیه یک فایروال نرمافزاری کرد. با توجه به عدم اطمینان لازم در خصوص دریافت نرمافزار از اینترنت با استفاده از یک کامپیوتر محافظت نشده، پیشنهاد میگردد برای نصب فایروال از CD و یا DVD مربوطه استفاده گردد.
در ماه ژوئن سال 1997 انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) استاندارد IEEE 802.11-1997 را به عنوان اولین استاندارد شبکههای محلی بیسیم منتشر ساختند. این استاندارد در سال 1999 دوباره بازنگری شد و نگارش به روز آمد شده آن تحت عنوان IEEE 802.11-1999 منتشر شد. استاندارد جاری شبکههای محلی بیسیم یا همان IEEE 802.11 تحت عنوان ISO/IEC 8802-11:1999، توسط سازمان استاندارد سازی بینالمللی (ISO) و مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) پذیرفته شده است. تکمیل این استاندارد در سال 1997، شکلگیری و پیدایش شبکهسازی محلی بیسیم و مبتنی بر استاندارد را به دنبال داشت. استاندارد 1997، پهنای باند 2Mbps را تعریف میکند با این ویژگی که در شرایط نامساعد و محیطهای دارای اغتشاش (نویز) این پهنای باند میتواند به مقدار 1Mbps کاهش یابد. روش تلفیق یا مدولاسیون در این پهنای باند روش DSSS است. بر اساس این استاندارد پهنای باند 1Mbps با استفاده از روش مدولاسیون FHSS نیز قابل دستیابی است و در محیطهای عاری از اغتشاش (نویز) پهنای باند 2Mbps نیز قابل استفاده است. هر دو روش مدولاسیون در محدوده باند رادیویی 2.4GHz عمل میکنند.