روتر اکسس پوینت «DAP-1360» محصولی از شرکت «دی-لینک» (D-Link) است. این محصول میتواند شبکهی کابلی شما را به قابلیتهای شبکهی بیسیم مجهز کند یا اینکه محدودهی پوشش شبکهی بیسیم فعلی را افزایش دهد. کارهای دیگری از قبیل وصلکردن 2 شبکهی کابلی به یکدیگر (Bridge) و عملکردن به عنوان یک دستگاه مورد نیاز به اتصال بیسیم از دیگر قابلیتهای این محصول هستند. DAP-1360 از استاندارد 802.11n استفاده میکند و حداکثر نرخ انتقال اطلاعات توسط آن به 300 مگابیت بر ثانیه میرسد. چنین سرعتی در یک شبکهی بیسیم، برای مشاهدهی تلویزیون اینترنتی، انجام بازیهای آنلاین و انتقال فایل با سرعت بالا در محیطهای خانگی کافی است. سیگنال بیسیم روتر توسط 2 عدد آنتن خارجی ارسال میشود و میتوان این آنتنها را جدا کرد. آنتنهای بیسیم، سیگنال پایداری تولید میکنند و پوششدهی شبکهی بیسیم شما را افزایش میدهند. با استفاده از دکمهی WPS میتوان با یک کلیک، اتصال امنی را برای دستگاهها برقرار کرد.
پورت شبکه که با نامهای Ethernet, LAN, RJ-45 هم شناخته میشود، برای اتصال دستگاههای مختلف به سایر تجهیزات شبکه به صورت باسیم و از طریق کابل شبکه به کار میرود. از لحاظ ظاهری سوکت شبکه شبیه به سوکت تلفن (RJ-11) است، اما به دلیل بهرهبری از 8 رشته سیم از سوکت تلفن که دارای 4 رشته سیم است، ابعاد بزرگتری دارد. پورت شبکه در دو نوع مگابیتی (10/100mbps) و گیگابیتی (10/100/1000mbps) وجود دارد. همانطور که از نام این دو پروت هم پیداست سرعت انتقال اطلاعات در پورتهای گیگابیتی 1000 مگابیت بر ثانیه و در پورتهای مگابیتی، 100 مگابیت بر ثانیه است.
یواسبی (به انگلیسی USB و مخفف Universal Serial Bus) در حوزه فنآوری اطلاعات به یک استاندارد گذرگاه سریال گفته میشود که برای ایجاد واسطه بین افزارهها و رایانه کاربرد دارد. این گذرگاه به منظور فراهم کردن روشی جهت اتصال تعداد زیادی سختافزار جانبی توسط یک درگاه رابط استاندارد و همچنین بهبود قابلیتهای اتصال و اجرا ابداع شد. این پروتکل در سه نسخهی 1.1, 2.1, 3.0 ارائه شده است.
در ماه ژوئن سال 1997 انجمن مهندسان برق و الکترونیک (IEEE) استاندارد IEEE 802.11-1997 را به عنوان اولین استاندارد شبکههای محلی بیسیم منتشر ساختند. این استاندارد در سال 1999 دوباره بازنگری شد و نگارش به روز آمد شده آن تحت عنوان IEEE 802.11-1999 منتشر شد. استاندارد جاری شبکههای محلی بیسیم یا همان IEEE 802.11 تحت عنوان ISO/IEC 8802-11:1999، توسط سازمان استاندارد سازی بینالمللی (ISO) و مؤسسه استانداردهای ملی آمریکا (ANSI) پذیرفته شده است. تکمیل این استاندارد در سال 1997، شکلگیری و پیدایش شبکهسازی محلی بیسیم و مبتنی بر استاندارد را به دنبال داشت. استاندارد 1997، پهنای باند 2Mbps را تعریف میکند با این ویژگی که در شرایط نامساعد و محیطهای دارای اغتشاش (نویز) این پهنای باند میتواند به مقدار 1Mbps کاهش یابد. روش تلفیق یا مدولاسیون در این پهنای باند روش DSSS است. بر اساس این استاندارد پهنای باند 1Mbps با استفاده از روش مدولاسیون FHSS نیز قابل دستیابی است و در محیطهای عاری از اغتشاش (نویز) پهنای باند 2Mbps نیز قابل استفاده است. هر دو روش مدولاسیون در محدوده باند رادیویی 2.4GHz عمل میکنند.