دوربین فیلمبرداری ورزشی رولی مدل 300 plus

حسگر یا سنسور تصویر قطعه ای سیلیکونی و حساس به نور در دوربین های دیجیتال می باشد که نقش فیلم های عکاسی که در دوربین های آنالوگ استفاده می شوند را ایفا می کند و کلیدی ترین نقش را در ثبت تصویر دارد. حسگرهای دوربین های دیجیتال معمولا بر دو نوع CMOS و CCD هستند.

دقت یا رزولوشن سنسور تصویر به تعداد پیکسل های حساس به نوری که بر روی آن قرار دارد گفته می شود. هر قدر رزولوشن سنسور بالاتر باشد پتانسیل بالاتری برای ثبت جزئیات بیشتر دارد.

رزولوشن فیلم به تعداد پیکسل هایی گفته می شود که فیلم می تواند با آن جزئیات ثبت و سپس نمایش داده شود. برای مثال یک فیلم Full HD رزولوشن 1920 در محور افقی و 1080 در محور عمودی را ارائه می دهد. ضرب این دو 2073600 یا معادل حدودا 2.5 مگاپیکسل می شود. یک فیلم 4k چهار برابر این مقدار رزولوشن دارد.

به فرمت فایلی که فیلم ها در آن ذخیره می شوند فرمت فیلم گفته می شود. مثل AVI، MOV، MPEG4

مودهای صحنه ی دوربین برنامه هایی هستند که طبق آن ها دوربین می تواند بر اساس ماهیت صحنه ای که از آن عکاسی می شود پروفایل رنگی یا عملکردی خود را تغییر دهد. این مودها که می توانند شامل کلوزآپ، برفی، ساحلی، آفتابی، ابری و غیره شوند و در دوربین های مختلف به صورت اتوماتیک یا دستی انتخاب می گردند.

فاصله ی کانونی به فاصله ی نقطه ی کانونی شدن نور از محور اصلی اپتیک کانونی کننده گفته می شود. در لنزهای دوربین های عکاسی مقداری این تعریف و عملکرد پیچیده تر است. با این حال هرچه فاصله ی کانونی اپتیک کمتر باشد، میدان دید وسیع تری را در بر می گیرد.

دیافراگم قسمتی از دوربین است که می توان با تغییر گشودگی آن میزان نور ورودی را کنترل کرد. هرچه دیافراگم بازتر باشد نوردهی بیشتر است. معمولا نسبت کانونی با حرف f نشان داده می شود. این نسبت هرچه کوچکتر باشد اپتیک سریع تر است. برای مثال یک لنز با نسبت کانونی f/2.8 سریع تر از لنزی با نسبت کانونی f/5.6 است. نسبت کانونی با عمق میدان نسبت مستقیم دارد. عملکرد باز و بسته شدن دیافراگم بوسیله ی چند تیغه انجام می شود.

لرزش گیر تصویر یا Image Stabilizer به سیستمی گفته می شود که در ابزارهایی چون دوربین عکاسی، دوربین فیلم برداری، دوربین دو چشمی، دوربین تک چشمی و غیره به کار می رود. بوسیله ی این سیستم در صورت لرزش دوربین، تصویر می تواند بوسیله ی فرآیندی مکانیکی یا دیجیتالی پایدار شود تا بدین ترتیب تصویری بدون لرزش و تار شدگی بدست آید. انواع لرزشگیرهای دست عبارتند از لرزشگیر اپتیکال (Optical)، لرزشگیر جابجایی حسگر (sensor shift)، دیجیتالی (به کمک پردازش تصویر) و در نهایت ترکیبی (Hybrid).

فوکوس اصطلاحی است که درباره ی کانونی کردن نور رسیده منبع سوژه به ابزار اپتیکی و در نتیجه دریافت تصویر واضح و بدون تاری اتلاق می شود. عمل فوکوس در دوربین های عکاسی، فیلم برداری، دوربین های دو چشمی، میکروسکوپ ها، تلسکوپ ها و غیره می تواند به صورت دستی و یا اتوماتیک انجام گیرد.

فوکوس خودکار در دوربین ها به یک فن آوری گفته می شود که در آن دوربین بوسیله ی سنسوری می تواند فاز یا کنتراست سوژه نسبت به دیگر سوژه ها را تشخیص دهد و نور رسیده از سوژه را بر سنسور تصویر کانونی کند تا تصویری واضح از آن بدست اید.

چشمی، ویزور یا منظره یاب قسمتی از دوربین است که عکاس از طریق نگاه کردن در آن می تواند عمل کادربندی عکس را انجام دهد. چشمی ها بر دو نوع اپتیکال و دیجیتالی هستند. در نوع اپتیکال نور واقعی سوژه از طریق تونل اپتیکی به چشم می رسد ولی در نوع دیجیتالی در حقیقت نور از طریق یک نمایشگر کوچک که درون چشمی قرار گرفته این کار انجام می گیرد.

موقعیت یاب GPS در دوربین ها امکانیست که به دوربین امکان ثبت موقعیت دقیق مکانی عکس هایی که گرفته می شود را به همراه دیگر اطلاعات عکس می دهد. GPS دوربین ها نیز دقیقا عملکردی شبیه به دستگاه های GPS معمولی و GPS گوشی های موبایل دارد.