دوربین فیلمبرداری زوم مدل q8

حسگر یا سنسور تصویر قطعه ای سیلیکونی و حساس به نور در دوربین های دیجیتال می باشد که نقش فیلم های عکاسی که در دوربین های آنالوگ استفاده می شوند را ایفا می کند و کلیدی ترین نقش را در ثبت تصویر دارد. حسگرهای دوربین های دیجیتال معمولا بر دو نوع CMOS و CCD هستند.

ابعاد حسگر معرف سایز سنسور تصویر می باشد. سنسورهای تصویر به ترتیب از کوچک به بزرگ در سایزهای مختلفی چون 1/2.3 اینچ، 2/3 اینچ، 1 اینچ، چهار سوم، APS-C، فول فریم یا مدیوم فرمت تولید می شوند. هرچه سایز سنسور بزرگتر باشد پتانیسل بالاتری برای ثبت تصاویر با کیفیت تر دارد.

دقت موثر حسگر بیان گر تعداد پیکسل هایی است که به طور موثر در ایجاد تصویر نقش ایفا می کنند. معمولا حسگرها سایزی بزرگتر از قاعده ی مخروط نوری که بر آن ها فرود می آید دارند و بنابراین مقداری از مساحت حسگر در گوشه ها هیچ گاه مورد نوردهی قرار نمی گیرد. پیکسل های آن مقدار از مساحت سنسور که نور به آن می تابد دقت موثر حسگر را تشکیل می دهند.

رزولوشن فیلم به تعداد پیکسل هایی گفته می شود که فیلم می تواند با آن جزئیات ثبت و سپس نمایش داده شود. برای مثال یک فیلم Full HD رزولوشن 1920 در محور افقی و 1080 در محور عمودی را ارائه می دهد. ضرب این دو 2073600 یا معادل حدودا 2.5 مگاپیکسل می شود. یک فیلم 4k چهار برابر این مقدار رزولوشن دارد.

به فرمت فایلی که فیلم ها در آن ذخیره می شوند فرمت فیلم گفته می شود. مثل AVI، MOV، MPEG4

فاصله ی کانونی به فاصله ی نقطه ی کانونی شدن نور از محور اصلی اپتیک کانونی کننده گفته می شود. در لنزهای دوربین های عکاسی مقداری این تعریف و عملکرد پیچیده تر است. با این حال هرچه فاصله ی کانونی اپتیک کمتر باشد، میدان دید وسیع تری را در بر می گیرد.

دیافراگم قسمتی از دوربین است که می توان با تغییر گشودگی آن میزان نور ورودی را کنترل کرد. هرچه دیافراگم بازتر باشد نوردهی بیشتر است. معمولا نسبت کانونی با حرف f نشان داده می شود. این نسبت هرچه کوچکتر باشد اپتیک سریع تر است. برای مثال یک لنز با نسبت کانونی f/2.8 سریع تر از لنزی با نسبت کانونی f/5.6 است. نسبت کانونی با عمق میدان نسبت مستقیم دارد. عملکرد باز و بسته شدن دیافراگم بوسیله ی چند تیغه انجام می شود.

لرزش گیر تصویر یا Image Stabilizer به سیستمی گفته می شود که در ابزارهایی چون دوربین عکاسی، دوربین فیلم برداری، دوربین دو چشمی، دوربین تک چشمی و غیره به کار می رود. بوسیله ی این سیستم در صورت لرزش دوربین، تصویر می تواند بوسیله ی فرآیندی مکانیکی یا دیجیتالی پایدار شود تا بدین ترتیب تصویری بدون لرزش و تار شدگی بدست آید. انواع لرزشگیرهای دست عبارتند از لرزشگیر اپتیکال (Optical)، لرزشگیر جابجایی حسگر (sensor shift)، دیجیتالی (به کمک پردازش تصویر) و در نهایت ترکیبی (Hybrid).

فوکوس اصطلاحی است که درباره ی کانونی کردن نور رسیده منبع سوژه به ابزار اپتیکی و در نتیجه دریافت تصویر واضح و بدون تاری اتلاق می شود. عمل فوکوس در دوربین های عکاسی، فیلم برداری، دوربین های دو چشمی، میکروسکوپ ها، تلسکوپ ها و غیره می تواند به صورت دستی و یا اتوماتیک انجام گیرد.

فوکوس خودکار در دوربین ها به یک فن آوری گفته می شود که در آن دوربین بوسیله ی سنسوری می تواند فاز یا کنتراست سوژه نسبت به دیگر سوژه ها را تشخیص دهد و نور رسیده از سوژه را بر سنسور تصویر کانونی کند تا تصویری واضح از آن بدست اید.

چشمی، ویزور یا منظره یاب قسمتی از دوربین است که عکاس از طریق نگاه کردن در آن می تواند عمل کادربندی عکس را انجام دهد. چشمی ها بر دو نوع اپتیکال و دیجیتالی هستند. در نوع اپتیکال نور واقعی سوژه از طریق تونل اپتیکی به چشم می رسد ولی در نوع دیجیتالی در حقیقت نور از طریق یک نمایشگر کوچک که درون چشمی قرار گرفته این کار انجام می گیرد.

یواس‌بی (به انگلیسی USB و مخفف Universal Serial Bus) در حوزه فن‌آوری اطلاعات به یک استاندارد گذرگاه سریال گفته می‌شود که برای ایجاد واسطه بین افزاره‌ها و رایانه کاربرد دارد. این گذرگاه به منظور فراهم کردن روشی جهت اتصال تعداد زیادی سخت‌افزار جانبی توسط یک درگاه رابط استاندارد و همچنین بهبود قابلیت‌های اتصال و اجرا ابداع شد. این پروتکل در سه نسخه‌ی 1.1, 2.1, 3.0 ارائه شده است.