نقد و بررسی اجمالی Peugeot Pars LX 1396 MT
نقد و بررسی تخصصی
پس از عرضهی پژو 405 در بازار داخلی و موفقیت چشمگیر آن در میان خریداران داخلی، فضای بازار برای معرفی نسل تازهی آن آماده شده بود اما در حالی که همه منتظر عرضهی پژو 406 بودند، خودروی تازهای وارد بازار شد که نام «اولین خودروی لوکس ایرانی» را با خود یدک میکشید. «پژو پارس» که در ابتدا با نام «پرشیا» شناخته میشد از سال 1379 وارد بازار داخلی شد، همچنان خودرویی محبوب و پرفروش است. مدلهای مختلفی از پژو پارس تا به حال عرضه شدهاند که مدل LX با پیشرانهی قدرتمند TU5 یکی از جدیدترینهای آنها است. این مدل از سال 1390 توسط ایران خودرو عرضه شد و از امکانات رفاهی و ایمنی مناسبتری نسبت به مدل گذشته برخوردار است.
طراحی ظاهری
پژو پارس از نظر طراحی در حد فاصل میان دو مدل پژو 405 و پژو 406 قرار گرفته است و با حفظ تعدادی از عناصر ظاهری پژو 405، ساختار کلی آن شباهت فراوانی به پژو 406 دارد. قرارگرفتن این قسمتها در کنار یکدیگر در پژو پارس به گونهای صورت گرفته که آن را از دید بسیاری از مشتریان در جایگاه موفقترین فیسلیفت داخلی قرار داده است. اگر نگاهی منصفانه داشته باشیم، در حقیقت هم طراحی ظاهری پژو پارس با وجود گذشت مدت زیادی از زمان عرضهی آن در میان محصولات داخلی حال حاضر همچنان جذاب و چشمنواز است و البته فراوانی مدلهای قدیمی چند نسل گذشته در بازار داخلی تا حدودی مزید بر علت شده است.
طراحی نمای جلوی خودرو از هر نظر بیشترین شباهت را به پژو 406 دارد. چراغهای جلوی گربهای این مدل در دو طرف جلوپنجرهای که با دو خط موازی شکل گرفته است و نماد شیر ایران خودرو در وسط آن به چشم میخورد، قرار گرفتهاند. در نمای جانبی، پژو پارس کمی به پژو 405 شباهت دارد؛ به خصوص با زههای بلندی که بر روی دربها به چشم میخورند و طراحی جانبی این مدل را قدیمیتر نشان میدهند. در نمای عقب طراحی چراغها بیشتر ما را به یاد 405 میاندازند اما برآمدگی بالای درب صندوق عقب از 406 گرفته شده است. شاید بزرگترین تفاوت پارس با 406 در نمای عقب، قرارگرفتن پلاک خودرو بر روی درب صندوق عقب به جای سپر عقب باشد؛ هر چند تفاوتهای دیگری در خطوط صندوق عقب و سپر دیده میشوند.
طراحی داخلی
لزوم نصب کیسهی هوای سرنشین برای سرنشین جلو که از سوی پلیس راهنمایی و رانندگی به خودروسازان داخلی ابلاغ شد، نقطهی تحول بزرگی برای تولیدات ایران خودرو بود و از سال 1393 شاهد تغییرات فراوانی در طراحی داخلی مدلهای مختلف این شرکت بودیم که پژو پارس هم شامل آنها شده است. داشبورد جدید این خودرو در مجموع از نظر تناسب ابعادی و دقت و ظرافتی که نسبت به جزئیات به کار گرفته شده است، بهتر از نمونههای گذشته است اما همچنان فاصلهی زیادی تا رسیدن به حد ایدهآل خود دارد. کیفیت قطعات داخلی تعریف چندانی ندارند و حتی قسمتهای دکوری چوبی هم که زیبایی مناسبی به کابین بخشیدند از کیفیت پایینی برخوردارند. فرمان جدید پژو پارس طراحی اسپرتتری دارد و در عین زیبایی، بسیار خوشدست است.
با نگاهی دقیقتر به کابین پژو پارس، به نظر میرسد که ارگونومی آن هم در سطح قابلقبولی باشد و دکمهها و کلیدهای روی داشبورد به خوبی در دسترس شما هستند. علاوه بر این امکان تنظیم صدای سیستم صوتی از روی غربیلک فرمان هم وجود دارد. هر چند سرعتسنج و دورسنجی که روی صفحه کیلومتر خودرو قرار گرفتند، به خوبی قابلمشاهده بوده و خوانا هستند اما نمایشگر مسافت پیمودهشده در مکان مناسبی جای داده نشده و مشاهدهی آن از پشت غربیلک فرمان کمی دشوار است. کنسول میانی این مدل طراحی مبهمی دارد و مشخص نیست که هدف طراحان از ساخت آن چه بوده است! این کنسول عمق و فضای مناسبی برای قراردادن وسایل ندارد و از طرفی ارتفاع آن هم بسیار کم است و نمیتواند تکیهگاه مناسبی برای آرنج شما باشد. در کنار این، کمبود جالیوانی هم معضل بزرگی محسوب میشود و در مجموع فضای داخلی پژو پارس جدید در سطح قابلقبولی نیست.
عملکرد و پیشرانهی خودرو
رانندگی با پژو پارس به خاطر هندلینگ توانمند، پایداری مناسب و سیستم تعلیق نرم آن بسیار لذتبخش است و در این بخش پارس LX نسبت به مدل معمولی پژو پارس برتری محسوسی دارد. در این بازهی قیمتی بدون شک جدیترین رقیب پژو پارس از نظر تجربهی رانندگی و ارائهی یک سواری لذتبخش، تندر 90 و فیسلیفت جدید آن، تندر پلاس، است که با پیشرانهای قدرتمند عملکردی فوقالعاده را به نمایش میگذارد. در میان مدلهای مختلف پژو پارس، مدل ELX با پیشرانهی 2.0 لیتری قدرتمند XUM از نظر توان و عملکرد بالاترین سطح را در اختیار دارد. این پیشرانه در حقیقت مدلی جدیدتر از پیشرانهی XU7 است که قطعات مشابه زیادی در هر دوی آنها به کار رفته است. در مقایسه با پارس ELX، پژو پارس LX مدل رامتری محسوب میشود و از پیشرانهی 1.6 لیتری TU5 استفاده میکند که دارای حداکثر توان 108 اسب بخار در 5600 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 142 نیوتنمتر در 4000 دور بر دقیقه است. این پیشرانه از آرایش چهار سیلندر خطی بهره میبرد اما در مقایسه با موتور 8 سوپاپهی XUM، 16 سوپاپ دارد.
هر چند ممکن است از نظر توان و گشتاور تفاوت زیادی میان این پیشرانهها نتوان دید اما موتور XUM به پژو پارس ELX صفر تا 100 کیلومتر بر ساعتی معادل 10.9 ثانیه بخشیده که 2.3 ثانیه سریعتر از پارس LX به شمار میرود. با این وجود در بخش مصرف سوخت، این پژو پارس LX است که برتری خود را به رخ همتایش میکشد. مصرف سوخت ترکیبی این مدل به ازای هر 100 کیلومتر رانندگی معادل 7.5 لیتر (10.1 لیتر در شهر/ 6 لیتر در خارج شهر) بوده در حالی که پارس ELX دارای مصرف سوخت ترکیبی 8.6 لیتر (12.4 لیتر در شهر/ 6.4 لیتر در بزرگراه) است. پژو پارس برای انتقال نیرو به چرخهای جلو از گیربکس پنج سرعتهی دستی BE3 استفاده میکند که عملکرد آن در تعامل با پیشرانهی خودرو چندان تحسینبرانگیز نیست اما در سطح قابلقبولی نسبت به سایر رقبا قرار دارد.
جمعبندی
پژو پارس LX با پیشرانهی قدرتمند و مصرف سوخت مناسب خود نسبت به مدلهای معمولی پارس و حتی مدل ELX، از محبوبیت بیشتری در میان مشتریان برخوردار است. طراحی پارس با وجود اینکه قدیمی است اما در میان تولیدات داخلی بوی کهنگی نمیدهد و همچنان جذاب و زیبا است. مدل تازهی LX نسبت به مدلهای گذشتهی پارس از حیث طراحی داخلی هم بهبودهای قابلتوجهی داشته اما بخشی از نقاط ضعف همچنان به قوت خود باقی ماندهاند. شاید جدیترین رقیب پژو پارس در بازار داخلی، رنو تندر 90 باشد که از هر نظر عملکردی قدرتمند و قابلستایش را به نمایش میگذارد. با این حال، بخش زیادی از مشتریان طراحی ظاهری پارس را بیشتر از تندر 90 میپسندند. در کنار این، سورن توربوشارژر هم گزینهی هیجانانگیزی است که کیفیت ساخت و مونتاژ بالاتری دارد. در مجموع، پژو پارس پیر همچنان خودروی محبوبی است و به نظر میرسد که مشتریان داخلی به این زودیها از آن دل نمیکنند!