نقد و بررسی اجمالی Lamborghini Centenario 2016 AT
به یقین هنگامی که صحبت از سوپرخودروهای مشهور می‌شود، نام «لامبورگینی» می‌درخشد. کمپانی که از گذشته تابه‌حال مشغول تولید محصولاتی با ظاهر وحشی و البته باطنی به‌مراتب خشن‌تر است. یکی از مدل‌های این کمپانی «سنتناریو LP-770» است که در سال 2016 در نمایشگاه ژنو، هم‌زمان با سالگرد صد سالگی بنیان‌گذار خود و زادروز 50 سالگی مدل فراموش نشدنی «میورا» پرده‌برداری و معرفی شد. سنتناریو در کنار شباهت به مدل‌های دیگر از خانواده‌ی خود، نوآوری‌های طراحی در ظاهرش پدید آمده و سبک طراحی خود را کمی جلوتر از زمانش برده است. طراحی‌های عقب، کشیده و Y گونه‌ی خوابیده، فرم سپر و اگزوزها، دیفیوزر بزرگش که برای هدایت هوای زیرین خود با سرعت بالا تعبیه شده و از جلو فرم جدید چراغ‌ها و Y گونه‌ی خود که تقارن خوبی را از ابتدا و انتهای این سوپرخودرو به نمایش می‌گذارد، شیشه‌های شش وجهی طرفین و حس خشونتی که در چهره‌ی کلی این موجود ایتالیایی‌الاصل نمایان است، همه جزو شاهکار طراحی سنتناریو به حساب می‌آید. آینه‌های بیرونی مجهز به گرمکن و قابل تنظیم و جمع‌شونده برقی، چراغ‌های LED و چراغ روز، نمایش میزان بادها از ویژگی‌های امکاناتی این خودرو است. سنتناریو از یک موتور 12 سیلندر 48 سوپاپه با آرایش V شکل و حجم 6398 سی‌سی از نوع تنفس طبیعی بهره می‌برد که نتیجه‌ی آن تولید توان 770 اسب‌بخار و 690 نیوتون متر گشتاور در دور‌های 8500 و 5500 دور در دقیقه است. نسبت تراکم آن ۱۲.۲ به یک است و زمان رسیدن از حال سکون به سرعت صد کیلومتر در ساعت برای جثه‌ی 1520کیلوگرمی آن تنها حدود 2.8 ثانیه نیاز است. حداکثر سرعت دست‌یافتنی برای این ایتالیایی‌الاصل 350 کیلومتر در ساعت است. این خودرو به یک جعبه دنده‌ی دوکلاچه خودکار هفت سرعته که محور جلو و عقب آن محرک است مجهز شده است. فرمان از نوع برقی با جنس آلکانتراست. در بخش ایمنی سنتناریو می‌توان به کیسه‌های هوای راننده و سرنشین جلو و جانبی اشاره کرد. در سیستم ترمز این خودرو از مسیر دوگانه‌ی هیدورلیکی با بوستر ترمز مکنده و عقب CCB و به عبارتی دیسک‌های سرامیکی کربو است که نتایج خارق‌العاده ای در این بخش از آن خود می‌کند. امکانات دیگری نظیر نویگیشن و سنسور عقب و ایمبولایزر با قابلیت قفل خودکار و مرکزی درها، گرمکن صندلی‌ها و تنظیم برقی بخشی از این سوپرخودرو است. قیمت این خودرو از 1.8 میلیون دلار در تعداد 20 عدد در مدل کوپه و 20 عدد در مدل رودستر آغاز می‌شود.
- طراحی چشم‌نواز
- پیشرانه‌ی قدرتمند
- تجربه‌ی رانندگی مثال‌زدنی
- قیمت بالا
نقد و بررسی تخصصی
حوالی سال 1960 بود که یک سازنده‌ی موفق تراکتور در شمال ایتالیا خودروی فراری 250 GT را خریداری کرد؛ اما متاسفانه (یا خوشبختانه!) خرید این خودرو چندان به مذاق او خوش نیامد و اشکالات متعددی را در آن دید. به همین دلیل تصمیم گرفت که نواقص این خودرو را مستقیماً با خود اِنزو فِراری «Enzo Ferrari»، موسس کمپانی فراری، در میان بگذارد اما توضیح مسائل تکنیکی خودرو، آن هم از زبان یک تولیدکننده‌ی جوان تراکتور چندان برای فراری قابل تحمل نبود. به همین خاطر فراری در پاسخ به آن شخص گفت که بهتر است به ساخت تراکتورهای خود مشغول باشد و در این خصوص نظری ندهد! پاسخی تلخ که بخواهیم یا نخواهیم صنعت خودروسازی را برای همیشه دگرگون کرد. فروچو لامبورگینی، همان سازنده‌ی موفق و جوان تراکتور، با شنیدن این جواب تصمیم گرفت تا خودش دست به کار شده و کمپانی خودروسازی جدیدی را دست و پا کند.
مقدمه
به مناسبت بزرگداشت 100 سالگی فروچو لامبورگینی، صنعتگر ایتالیایی و موسس کمپانی بزرگ لامبورگینی، این شرکت تصمیم گرفت تا یک خودروی سوپراسپرت را با تولید محدود به عرضه برساند که طراحی آن بر پایه‌ی لامبورگینی اونتادور صورت گرفته است. در نهایت این مدل با نام لامبورگینی سنتناریو «Centenario» در نمایشگاه خودروی ژنو 2016 و با قیمتی نزدیک به 2 میلیون پوند به معرض عموم گذاشته شد. اگر چه سنتناریو در ظاهر تهاجمی‌تر از اونتادور به نظر می‌رسید اما در قلب خود، پیشرانه‌ی قدرتمند V12 اونتادور را جای داده بود. مدتی بعد از معرفی مدل کوپه‌ی سنتناریو و در همان سال، مدل رودستر «Roadster» آن هم معرفی شد که دارای سقف جمع‌شونده و درب پیشرانه‌ی عقب بود. لامبورگینی سنتناریو تنها در 40 عدد (20 عدد مدل کوپه و 20 عدد مدل رودستر) به فروش رسید.
طراحی پیچیده و آیرودینامیک
دیدن ظاهر لامبورگینی سنتناریو برای بار اول ممکن است تمام پیش‌زمینه‌ی ذهنی شما را درباره‌ی ظاهر تهاجمی یک خودرو به هم بریزد! در حقیقت، طراحی سنتناریو از هر آنچه تصور کنیم، پیچیده‌تر و جسورانه‌تر است. نمای جلوی خودرو به طرز مبهمی یادآور لامبورگینی وینینو «Veneno» است؛ هر چند در بسیاری از قسمت‌ها بهتر به آن پرداخته شده است. علاوه بر این، آیرودینامیک خودرو به لطف طراحی فوق‌العاده‌ی مهندسین لامبورگینی بی‌نظیر است. استفاده از فیبرکربن در ساخت خودرو علاوه بر کاهش وزن آن و کمک به شتاب‌گیری بهتر، ظاهر زیباتری هم به سنتناریو بخشیده است. استفاده از قسمت‌های زرد رنگ برای ایجاد تنوع در مقابل رنگ تیره‌ی فیبر کربن هم بسیار مطلوب به نظر می‌رسد. در مجموع، لامبورگینی سنتناریو خودرویی است که اگر از کنار آن در خیابان عبور کنید، محو تماشایش می‌شوید؛ نه صرفاً برای اینکه تا به حال چنین خودرویی را ندیده‌اید، بلکه به این خاطر که برای هضم طراحی پیچیده و نامرسوم آن نیاز به اندکی زمان خواهید داشت!
طراحی داخلی
اگر با دیدن ظاهر سنتناریو تصور می‌کنید که هیچ طراحی دیگری به پیچیدگی آن نمی‌شود؛ اندکی صبر کنید و به کابین منحصر به فرد خودرو نگاهی بیندازید. سنتناریو گزینه‌های سفارشی زیادی را برای تأمین سلیقه‌ی بخش زیادی از مشتریان در دل خود جای داده، اگر چه امکانات استاندارد خودرو هنوز در سطح بالایی قرار دارد. صندلی‌های اسپرت این مدل از فیبرکربن ساخته شده‌اند و دور آن‌ها با آلکانترا «Alcantara» پوشیده شده است. این پوشش در بسیاری از قسمت‌های دیگر مثل پنل‌های در، سقف، ستون‌ها و داشبورد هم مورد استفاده قرار گرفته است. استفاده از بخش‌های زرد رنگ در داخل کابین به خوبی صورت گرفته و طراحی داخلی خودرو را به طراحی ظاهری آن وصل می‌کند. آنطور که کمپانی لامبورگینی می‌گوید:« سیستم سرگرمی «Infotainment» سنتناریو راننده را علاوه بر خودرو، به جهان پیرامون هم متصل می‌کند». این سیستم توانایی‌هایی مثل مرورگر اینترنت، ارسال ایمیل، استفاده از شبکه‌های اجتماعی و استفاده از چند اپ رادیویی را در اختیار شما می‌گذارد. علاوه بر این، قابلیت یکپارچگی این سیستم با گوشی‌های iPhone به کمک اپ مخصوص Apple CarPlay هم امکان‌پذیر است.
پیشرانه‌ی افسانه‌ای لامبورگینی
لامبورگینی سنتناریو نسل دوم پیشرانه‌ی فوق‌العاده قدرتمند لامبورگینی V12 را در خود جای داده است. نسل اول این پیشرانه که با لامبورگینی 350GT به صنعت خودروسازی معرفی شد، در نهایت پس از پنجاه سال یکه‌تازی، حیات خود را با لامبورگینی مورسیه‌لاگو پایان داد تا با عرضه‌ی لامبورگینی اونتادور، فرصت رونمایی از نسل دوم این پیشرانه‌ها مهیا شود. لامبورگینی V12 یک پیشرانه‌ی 6.5 لیتری (6498 سی‌سی) است که زاویه‌ی بین مجموعه‌ی سیلندرها در آن 60° بوده و از قابلیت پاشش چند نقطه‌ای سوخت (MPI) بهره می‌برد.
این پیشرانه با نسبت تراکم 11.8 به 1 (11.8:1) توانایی تولید حداکثر توان 770 اسب بخار ایتالیایی (CV) در دور موتور 8500 دور بر دقیقه و حداکثر گشتاور 690 نیوتن متر در 5500 دور بر دقیقه را دارد؛ با این آمار و ارقام نسبت وزن به توان خودرو در سنتناریو نزدیک به دو کیلوگرم بر اسب بخار ایتالیایی است که نشان از توجه ویژه‌ی سازندگان به طراحی خودرویی سبک و چابک دارد. اسب بخار ایتالیایی که آن را به اختصار با CV نمایش می‌دهند، علاوه بر ایتالیا در فرانسه هم کاربرد فراوانی دارد و هر یک واحد آن معادل 735 وات در نظر گرفته می‌شود.
لامبورگینی سنتناریو با کمک پیشرانه‌ی V12 خود می‌تواند سرعت 100 کیلومتر بر ساعت را تنها در 2.8 ثانیه لمس کند و آن را تا رسیدن به سقف سرعت 350 کیلومتر بر ساعت ادامه دهد. مصرف سوخت این مدل به ازای 100 کیلومتر رانندگی در شهر 24.7 لیتر، در بزرگراه 10.7 لیتر و مصرف سوخت ترکیبی آن 16.0 لیتر است.
سیستم انتقال قدرت
گیربکس ISR تمام این ویژگی‌ها را در صورتی دارد که تنها از یک کلاچ استفاده می‌کند. این مسئله نشان می‌دهد که مهندسان لامبورگینی بار دیگر «وزن خودرو» را به عنوان عاملی تعیین‌کننده در طراحی خودرو در نظر گرفتند؛ چرا که گیربکس‌های دو کلاچه بسیار سنگین تلقی می‌شوند. به همین دلیل به گفته‌ی لامبورگینی با استفاده از ISR چیزی نزدیک به 12 کیلوگرم در وزن خودرو صرفه‌جویی شده است! با وجود استفاده از یک کلاچ، ایده‌ی طراحی این گیربکس با مدل‌های دو کلاچه شباهت بسیاری دارد. در گیربکس‌های مرسوم دستی، دنده‌ها بر روی یک محور به ترتیب قرار می‌گیرند؛ به عنوان نمونه، در یک گیربکس چهار سرعته، دنده‌های 1 و 2 بر روی یک محور و دنده‌های 3 و 4 بر روی محور دیگری جای می‌گیرند. اما این درست همان جایی است که ISR تفاوت خود را نشان می‌دهد. ISR کوتاه‌شده‌ی عبارت Independent Shifting Rods به معنای «میله‌های تعویض دنده‌ی مستقل» است. این گیربکس در حقیقت چهار میله‌ی مجزا را برای اعمال کار در اختیار دارد.
استفاده از این سیستم انتقال قدرت ISR یک سوال بزرگ را قبل از عرضه‌ی خودرو در ذهن خریداران ایجاد کرد: آیا در هنگام حرکت با سرعت‌های پایین و رانندگی شهری با مشکل ریپ‌زدن مواجه خواهیم بود یا خیر؟ با وجود اینکه می‌دانیم گیربکس‌های دستی اتوماتیک‌شده در چنین شرایط چندان نرم و روان عمل نمی‌کنند؛ اما با عرضه‌ی سنتناریو این نگرانی تا حدی برطرف شد و با وجود تکان‌های اندکی که در سرعت‌های پایین به خودرو وارد می‌شود؛ این مسئله اصلاً آزاردهنده نیست.
سیستم انتقال قدرت اتوماتیک ISR با قابلیت تعویض دستی دنده‌ها، جواهر دیگری است که سنتناریو آن را از اونتادور به ارث برده است. زمان بین تعویض دنده‌ها که به فاصله‌ی زمانی قطع‌شدن جریان گشتاور به محورها تا درگیرشدن دنده‌ی جدید و گردش مجدد گفته می‌شود، بنا بر ادعای کمپانی سازنده برای ISR تنها در حدود 50 میلی‌ثانیه است! با این حساب می‌توانیم ISR را سریع‌ترین گیربکس تولیدشده در شرق و غرب بدانیم. اگر تنها بخواهیم مقایسه‌ای کوتاه انجام دهیم، زمان تعویض دنده برای خودروهای فرمول 1 به طور میانگین نزدیک به 40 میلی‌ثانیه بوده و سریع‌ترین زمانی که لامبورگینی گایاردو می‌توانست دنده‌ی دیگری را درگیر کند، 120 میلی‌ثانیه بود.
ایمنی خودرو
با توجه به عرضه‌ی محدود خودرو و عدم استفاده‌ی عمومی از آن، لامبورگینی سنتناریو در تست‌های تصادف موسسات ایمنی مختلف حضور نداشته است. با این وجود، امکانات ایمنی مختلفی برای این خودرو از سوی سازندگان در نظر گرفته شده است. دیسک‌های ترمز کربن-سرامیکی همراه با سیستم خنک‌کاری در کنار 6 پیستون در جلو و 4 پیستون در عقب عملکرد ترمز بی‌نظیری را به نمایش می‌گذارند. سنتناریو با کمک این سیستم ترمزگیری موثر برای رسیدن به توقف کامل از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت مسافتی معادل 30 متر را طی می‌کند.
علاوه بر این تجهیزات ایمنی فعال و غیرفعالی برای سنتناریو در نظر گرفته شده که از جمله‌ی آن می‌توانیم به درنظرگرفتن قسمت‌های مخصوص جمع‌شونده در جلو و عقب خودرو برای جذب نیروی برخورد، سیستم حفاظت جانبی و سیستم الکترونیکی پایداری (ESC) اشاره کنیم که با همکاری دو سیستم ترمز ضد قفل (ABS) و سیستم کنترل کشش خودرو (TCS)، حفظ و کنترل خودرو در شرایط مختلف جاده‌ای را راحت‌تر می‌کند.
جمع‌بندی
اصلاً تعجبی ندارد که مدت‌ها پیش از عرضه‌ی لامبورگینی سنتناریو تمامی مدل‌های آن به فروش رسید! حتی بسیاری از مخالفان مدل‌های خاص یا مفهومی لامبورگینی هم زبان به تصدیق سنتناریو گشودند. طراحی خودرو بسیار تهاجمی و در عین حال زیبا و چشم‌نواز است. اگر پیشرانه‌ی V-12 لامبورگینی را که قوی‌ترین پیشرانه‌ی تولیدی این کمپانی است را به آن اضافه کنید، نتیجه‌ی آن خودرویی می‌شود که هر کسی آرزوی داشتن آن را دارد. حتی اگر ظاهر آن تا به این لحظه نظر شما را به خود جلب نکرده است، کافی است نگاهی به کابین آن بیندازید. کابین سنتناریو بسیار جادار و راحت بوده و رانندگی در پشت فرمان آن لذتی تکرارنشدنی را در شما ایجاد می‌کند. در نهایت، این مدل می‌تواند نظر بسیاری از کلکسیون‌دارها را به خود جلب کند هر چند باید گفت که سواری این خودرو با قیمت نزدیک به دو میلیون دلار نصیب هر کسی نمی‌شود.
