نقد و بررسی اجمالی Renault Kadjar Signature S Nav 2016 AT
رنو کدجار که در ایران به اشتباه به قاجار معروف است، در واقع برای پرکردن خلاء میان دو سری کولیئوس و کپچر در سال 2015 معرفی شده است. این محصول رنو بر اساس پلت‌فرم مشترک با نیسان طراحی و ساخته شده که نیسان خود نیز کراس‌اور قشقایی را بر اساس این پلت‌فرم طراحی و روانه‌ی بازار کرده است؛ البته در طراحی ظاهری آن از طراحی کلیو و کپچر الهام گرفته شده و شباهت‌های ظاهری بین این سه محصول محسوس است.
Kadjar در 4 تیپ با تفاوت‌های جزئی از یکدیگر به تولید رسیده است. این کراس‌اوور به پیشرانه‌ی بنزینی 1.2 لیتری توربو مجهز است که می‌تواند 130 اسب بخار تولید کند. ما قبلا این پیشرانه را در کپچر از رنو دیده بودیم و شاید بتوان دلیل استفاده از این پیشرانه را وزن و مصرف سوخت کمتر آن نسبت به نمونه‌هایی با حجم بیشتر ولی تنفس طبیعی دانست؛ همچنین رنو آپشن چهار چرخ متحرک را نیز برای آن در نظر گرفته است و درواقع رنو حتی در نام‌گذاری آن به توانایی‌های چهارچرخ متحرکش اشاره کرده است.
برای انتقال گشتاور نیز از سیستم مشابه کپچر، یعنی گیربکس 6سرعته‌ی دستی یا 6سرعته‌ی اتوماتیک دوکلاچه استفاده شده است که بازخورد تقریبا خوبی را در کپچر از آن شاهد بوده‌ایم. رنو در آن از نسخه‌ی دوم پکیج مولتی مدیای خود یعنی R-Link که شامل کنترل صوتی، ره‌یاب، بلوتوث و رادیو به سبک رنو می‌شود، استفاده کرده است. درکل می‌توان کدجار را رقیب درخور توجه در مقابل کره‌ای‌های پرآپشن و ژاپنی‌ها دانست که برگ برنده‌اش در میدان رقابت، طراحی اصیل اروپایی و همچنین کیفیت و تکنولوژی پیشرانه‌اش است.
