نقد و بررسی اجمالی Nokia 3.1 Dual SIM 16GB Mobile Phone
«نوکیا 3.1» (Nokia 3.1) یک گوشی میان‌رده‌ی اندرویدی است که به عنوان یکی از اعضای خانواده گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه Nokia 3 به بازار عرضه شده است. در ساخت بدنه‌ی این گوشی، از پلاستیک استفاده شده که توسط یک قاب آلومینیومی احاطه شده است. در قسمت جلویی این گوشی هم یک لایه شیشه‌‌ای قرار داده شده است تا از نمایشگر نوکیا 3.1 در برابر ضربه‌های احتمالی محافظت کند. این شیشه از نمایشگری 5.2 اینچی محافظت می‌کند که دقت آن HD معادل ۱44۰×۷۲۰ پیکسل است. این گوشی میان‌رده به‌طور پیش‌فرض از اندروید نسخه‌ی 8.0 (اوریو) استفاده می‌کند که به رابط کاربری استاندارد Android One بدون هیچ دستکاری یا شخصی‌سازی خاصی مزین شده است. این مدل از تراشه‌ی ساخت شرکت مدیاتک با پردازنده‌ای هشت هسته‌ای در کنار دو گیگابایت رم و 16 گیگابایت حافظه‌ی داخلی استفاده می‌کند؛ البته می‌توان درصورت لزوم، مقدار حافظه‌ی داخلی را به کمک درگاه کارت حافظه‌ی MicroSD تا 256 گیگابایت دیگر اضافه کرد. دوبین اصلی در این گوشی از حسگر 13مگاپیکسلی همراه لنزهایی با نسبت کانونی f/2.0 استفاده می‌کنند؛ دوربین سلفی هم سنسوری 8 مگاپیکسلی دارد و امکان عکاسی HDR را برای کاربر به همراه دارد. دوربین پشتی به یک فلش LED تکی برای عکاسی در شرایط نوری ضعیف هم مجهز شده است. نوکیا 3.1 دارای یک باتری لیتیوم‌یون با ظرفیت 2990 میلی‌آمپرساعت است که طبق گفته‌ی شرکت سازنده می‌تواند تا 18 ساعت مکالمه مداوم را پشتیبانی کند. نوکیا 3.1 در سه رنگ آبی، مشکی و سفید تولید شده است.
به دنبال بازگشت به دوران اوج
شرکت نوکیا یکی از شرکت های با سابقه ای است که چندین و چند سال در صدر بازار موبایل ها و تلفن های همراه قرار داشت. اما به دلیل انتخاب برخی سیاست های غلط و همینطور پیشرفت بسیار زیاد شرکت های دیگر مانند اپل و سامسونگ در زمینه تلفن های همراه، این شرکت کم کم افول کرد و قدرت همیشگی خود را از دست داد. اما در سال های اخیر این شرکت سیاست خود را در زمینه تلفن های همراه تغییر داده و به دنبال برگشت به دوران اوج و تصاحب بخشی از سهم بازار است. به همین خاطر اخیرا شاهد عرضه اسمارت فون هایی مبتنی بر سیستم عامل اندروید توسط این شرکت هستیم که در هر سه دسته پرچمدار، میان رده و پایین محصولی از این شرکت را خواهیم دید. یکی از این گوشی ها، نوکیا ۳.۱ است که تقریبا می توان گفت نه پایین رده است و نه میان رده خیلی قدرتمند و حد وسط بین این دو است. باید ببینیم که ویژگی های مختلف این گوشی چگونه می تواند بهتر از رقبا عمل کند.
طراحی و ظاهر
در بدنه این گوشی ترکیبی از شیشه، پلاستیک و فلز به کار رفته است. ترکیبی که شاید در نگاه اول خیلی فوق العاده به نظر نرسد ولی ظاهری زیبا به این گوشی میان رده داده است. یکی از ویژگی های بسیار خوب بدنه این گوشی فریم فلزی اطراف آن است که علاوه بر جلوه ای زیبا، باعث افزایش مقاومت این گوشی شده است. قاب پشتی این گوشی نیز تماما پلاستیک و از جنس پلی کربنات است که علاوه بر مقاومت نسبی در برابر اثر انگشت و چربی، از مقاومت خوبی نیز برخوردار است. البته این نکته را باید ذکر کنیم که رنگ سفید این گوشی کمتر اثر انگشت و چربی را نشان می دهد و بر عکس در دو رنگ تیره، رد اثر انگشت بسیار محسوس تر خواهد بود. جنس صفحه به کار رفته در این گوشی نیز شیشه است که از مقاومت نسبتا خوبی بهره می برد اما زیاد در برابر خط و خش و ضربه شاید مقاوم نباشد چرا که در آن از نسخه های نهایی گوریلاگلس استفاده نشده است. پس حتما از یک گلس برای آن استفاده کنید. این ترکیب به همراه سایر قطعات سخت افزاری به این گوشی در حدود ۱۳۸ گرم وزن داده است که تقریبا سبک و خوش دست به نظر می آید.
صفحه نمایش
در این گوشی از صفحه نمایش ۵.۲ اینچی با تکنولوژی IPS استفاده شده و قادر است تا ۱۶ میلیون رنگ را به خوبی نشان دهد. رزولوشن این صفحه نمایش ۱۴۴۰*۷۲۰ است که در دسته صفحه نمایش های HD قرار می گیرد. اما وقت آن رسیده که یکی از نقاط مثبت این صفحه نمایش را ذکر کنیم که آن هم تراکم پیکسلی آن است. تراکم پیکسلی در این صفحه ۳۱۰ پیکسل در هر اینچ است اما نکته قابل توجه اندازه این صفحه است. با یک حساب و کتاب می بینیم که نسبت به اندازه، این تراکم می تواند بسیار مطلوب باشد و در مقایسه با رقبا در این زمینه کمی بهتر عمل کرده است. نکته دیگری که در مورد صفحه نمایش آن می توان گفت این است که حاشیه های اطراف این صفحه نمایش نسبتا زیاد است و فاصله ها در این صفحه نمایش با بدنه کم نشده. از دیگر ویژگی های این نمایشگر، می توان به استفاده از دکمه های پیش نمایشی اندرویدی برای پیمایش بین صفحات اشاره کرد که در این یک مورد با پدر خود یعنی نوکیا ۳ فرق دارد چرا که در آن گوشی از دکمه های لمسی به صورت سخت افزاری در پایین صفحه نمایش استفاده شده بود ولی در پایین صفحه نمایش در این گوشی هیچگونه دکمه ای به کار نرفته است.
دوربین
یکی از قسمت های اصلی در بررسی اسمارت فون ها دوربین آن ها است. در این گوشی از یک تک سنسور ۱۳ مگاپیکسلی به عنوان دوربین اصلی آن استفاده شده است. شاید یکی از اشکالات وارد به این گوشی، به کار نبردن چندین سنسور به عنوان دوربین باشد آن هم در روزهایی که در اکثر گوشی های میان رده شاهد چندین حسگر به عنوان دوربین اصلی هستیم. در کنار این دوربین از یک فلش LED استفاده شده که می توانید در نور کم نیز به عکسبرداری بپردازید. از قابلیت های این دوربین می توان به قابلیت فوکوس با اشاره روی سوژه، عکسبرداری HDR ، عکسبرداری پانوراما و فیلم برداری به صورت HD به صورت ۳۰ فریم در ثانیه را نام برد. به طور کلی می توان گفت که با دوربین خارق العاده و قوی روبه رو نیستیم و کیفیت عکس برداری در این گوشی معمولی اما راضی کننده است. دوربین اصلی این گوشی در قسمت پشتی آن کمی برآمدگی دارد که در هنگام قرار دادن روی سطح ممکن است باعث لق خوردن گوشی شود که این مورد نیز می تواند یکی از نقطه ضعف های آن به شمار رود. دوربین سلفی در این گوشی ۸ مگاپیکسلی بوده و کیفیت معمولی و قابل قبولی دارد اگرچه می توانست در این زمینه نیز بهتر عمل کند اما خب برای ارزان تر شدن این گوشی کافی است.
سخت افزار
تراشه به کار رفته در این گوشی، مدیاتک ۶۷۵۰ است که وظیفه پردازش های این گوشی را برعهده دارد. این پردازنده ۸ هسته ای از نوع cortex A53 در فرکانس های ۱ و ۱.۵ گیگاهرتز کار می کنند البته نسبت به قیمت و میان رده بودن این گوشی، می توانستیم همین انتظار را از به کار بردن این تراشه داشته باشیم. نقطه ضعف بزرگ در مورد پردازنده آن، به کار بردن تکنولوژی ۲۸ نانومتری است که منسوخ شده و بزرگترین ایراد آن بیشتر شدن مصرف انرژی است. خوشبختانه این پردازنده ۶۴ بیتی می تواند به تمامی نیازهای روزمره شما از جمله کار با شبکه های اجتماعی، گشت و گذار در اینترنت و اجرای انواع برنامه ها را می تواند پاسخ دهد و در کنار این پردازنده، تراشه گرافیکی Mali 860MP2 به انجام کارهای گرافیکی در این گوشی می پردازد. شما می توانید اکثر برنامه ها و بازی ها حتی بازی های سنگین را روی آن اجرا کنید اما در برنامه ها و بازی های سنگین کمی دچار اختلال و لگ خواهد شد که در مورد این سخت افزار بسیار طبیعی است. تمام این مجموعه را ۲ گیگابایت رم و ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی همراهی می کند که شما می توانید حافظه داخلی آن را تا ۱۲۸ گیگابایت از طریق کارت حافظه جانبی افزایش دهید.
این گوشی دو سیم کارت بوده و از شبکه 4G برای استفاده از اینترنت بهره می برد که می توانید با سرعت بالا در محیط اینترنت به کارهای خود بپردازید. نکته قابل توجه در قسمت کناری این گوشی، این است که از دو قاب جداگانه یکی برای دو سیم کارت نانو و دیگری برای حافظه جانبی استفاده شده و با باز کردن هر کدام، در کار دیگری اختلالی ایجاد نخواهد شد. یکی از نقاط ضعف بزرگی که این گوشی دارد، نبودن سنسور اثر انگشت در آن است که بسیار عجیب به نظر می رسد چرا که در اکثر گوشی های میان رده و حتی پایین رده، از این سنسور در گوشی استفاده شده است. اسپیکر به کار رفته در لبه پایینی این گوشی به طرز شگفت آوری صدای بلندی را ارائه می دهد و به همین دلیل در یک مکان شلوغ نیز می توانید صدای گوشی را به راحتی بشنوید. یکی از ویژگی های منحصر به فرد قرار گیری آن در دسته اندروید وان است. اگر با این دسته آشنایی داشته باشید می دانید که گوشی های این دسته مانند گوشی عرضه شده گوگل یا همان پیکسل، بسیار به اندروید خام شبیه هستند و تعداد بروزرسانی های بیشتری برای گوشی های موجود در این دسته ها عرضه خواهد شد.
باتری
باتری این گوشی ۲۹۹۰ میلی آمپر لیتیومی است. شاید می توانست باتری بهتری را در خود جای دهد ولی خب همین امر نیز موجب شده قیمت این گوشی کاهش پیدا کند. نکته بد در مورد این گوشی این است که به هیچ وجه از شارژ سریع پشتیبانی نمی کند و نباید انتظار داشت که این باتری به این زودی شارژ شود. دوام باتری این گوشی بد نیست البته شاید بتوان گفت که خیلی خوب هم نیست. با پر بودن باتری حدودا تا ۸۴ ساعت به صورت آماده به کار، تا حدود ۱۰ ساعت مکالمه و حدود ۹ ساعت کار با اینترنت را پاسخگو خواهد بود.
جمع بندی
نوکیا ۳.۱ گوشی بسیار خوبی در دسته میان رده هاست که نقطه ضعف های زیادی نیز دارد اما می تواند انتخاب مناسب به شمار رود. گرچه در این محدوده قیمتی با رقیبانی بسیار سرسخت از شرکت های هوآوی و شیائومی روبه رو است که ممکن است با قیمت هایی شاید بهتر گوشی هایی با سخت افزار قوی تر بتوانید خریداری کنید.
