سامسونگ سال 2019 را با متنوع کردن هرچند بیشتر سری گوشی‌های A خود آغاز کرد. این سری از تولیدات سامسونگ به داشتن صفحه‌نمایش بسیار با کیفیت AMOLED و دوربین‌هایی با امکانات بالا شهرت دارند. در این میان به نظر می‌رسد گوشی «Galaxy A50» حرف‌های زیادی در هر دوی این زمینه‌ها داشته باشد. گوشی موبایل Galaxy A50 با صفحه‌نمایش سوپر آمولد طراحی شده است و ظاهر زیبایی دارد. سامسونگ تلاش کرده است حاشیه را در این تولید جدید خود تا حد امکان کم کند. این گوشی قاب پشتی از جنس پلاستیک دارد و قاب جلویی آن را شیشه پوشانده که البته جلوه‌ی زیبایی به گوشی داده است. صفحه‌نمایش استفاده‌شده در این گوشی 6.4 اینچ با رزولوشن FullHD+ است که با استفاده از فناوری Super AMOLED و پنل OLED تصاویر شفاف و بی‌نظیری را به نمایش می‌گذارد. این صفحه‌نمایش در هر اینچ 403 پیکسل را نشان می‌دهد که این یعنی جزئیات و وضوح تصویر عالی است. همچنین روکش این نمایشگر لایه‌ی محافظ Corning Gorilla Glass است که از خط‌وخش و ضربه جلوگیری می‌کند. تراشه‌ی این محصول، Exynos 9610 از تراشه‌های 10 نانومتری سامسونگ است که به همراه 4 گیگابایت رم عرضه می‌شود. این تراشه یکی از قوی‌ترین تراشه‌های موجود در حال حاضر است و برای انجام بازی‌های سنگین و بازکردن چندین برنامه به صورت هم‌زمان و تماشای ویدئو کاملا مناسب است و کم نمی‌آورد. تراشه‌ی گرافیکی Mali-G72 MP3 هم برای پخش ویدئو و بازی مناسب است. این گوشی در دو ظرفیت 64 و 128 گیگابایتی عرضه شده است و با استفاده از یک کارت حافظه‌ی جانبی قادر خواهید بود حافظه داخلی را تا یک ترابایت دیگر هم افزایش دهید. دوربین اصلی A50 سنسور 25مگاپیکسلی دارد و از نوع عریض (Wide) است. دو سنسور 8 و 5 مگاپیکسلی دیگر هم در کنار این دوربین اصلی مجموعه دوربین‌های قاب پشتی A50 را تشکیل داده‌اند. دوربین سلفی 25مگاپیکسلی هم در قاب جلویی این گوشی به کار گرفته شده است. باتری 4000 میلی‌آمپرساعتی، پشتیبانی از فناوری شارژ سریع 15 واتی، درگاه USB Type-C و حسگر اثرانگشت در زیر قاب اصلی هم از دیگر ویژگی‌های این تازه‌وارد است. سامسونگ در ساخت این گوشی از جدیدترین فناوری‌های ساخت گوشی استفاده کرده است تا میان‌رده‌ای با قابلیت‌های نزدیک به یک بالارده خوش‌ساخت را روانه بازار کند.
سی‌پی‌یو (به انگلیسی Central Processing Unit یا CPU) یا پردازنده (به انگلیسی Processor)، یکی از اجزاء رایانه می‌باشد که فرامین و اطلاعات را مورد پردازش قرار می‌دهد. واحدهای پردازش مرکزی ویژگی پایه‌ای قابل برنامه‌ریزی شدن را در رایانه‌های رقمی فراهم می‌کنند، و یکی از مهم‌ترین اجزا رایانه‌ها هستند. یک پردازنده مرکزی، مداری یکپارچه می‌باشد که معمولا به عنوان ریزپردازنده شناخته می‌شود. امروزه عبارت CPU معمولا برای ریزپردازنده‌ها به کار می‌رود. مدت زمان انجام یک کار به وسیله رایانه، به عوامل متعددی بستگی دارد که اولین آن‌ها، سرعت پردازشگر رایانه است. پردازشگر یک تراشه الکترونیکی کوچک در قلب کامپیوتر است و سرعت آن بر حسب مگاهرتز یا گیگاهرتز سنجیده می‌شود. هر چه مقدار این پارامتر بیشتر باشد، پردازشگر سریع‌تر خواهد بود و در نتیجه قادر خواهد بود، محاسبات بیشتری را در هر ثانیه انجام دهد. در اصطلاح عامیانه CPU به عنوان مغز رایانه شناخته می‌شود.
پردازشگر گرافیکی (به انگلیسی Graphics Processing Unit) که با نام GPU نیز شناخته می‌شود، یک مدار الکتریکی پیشرفته است که تصاویر خروجی را برای نمایشگر تولید می‌کند. اکثر پردازشگرهای گرافیکی، توابع مختلفی مانند شتاب دهنده‌ی رندر صحنه‌های سه‌بعدی و دوبعدی، رمز گشایی کردن MPEG-2/MPEG-4، خروجی تلویزیون و حتی قابلیت اتصال چند مانیتور را ارائه می‌کنند.
وضوح تصویری یا قدرت تفکیک‌پذیری تصویری یا رزولوشن تصویری به انگلیسی: (Image Resolution) در علوم تصویری به توانایی یک سیستم برای متمایزسازی جزئیات یک تصویر در یک سیگنال تصویری را گویند. اغلب این نوع رزولوشن به بزرگی یا کوچکی پیکسل‌های تصویر بستگی دارد و می‌توان مقدار تفکیک‌پذیری تصویر را با یکان جفت خط بر واحد طول سنجید. این کمیت من جمله در تصویرگیری تشخیصی و علوم تصویری دیگر کاربرد فراوانی دارد.
یک درگاه متداول برای اتصال هدفون‌های استاندارد به دستگاه های پخش موسیقی، کامپیوتر و دیگر وسایل الکترونیکی است که می‌تواند صدای استریو و همین طور میکروفون را پشتیبانی نماید. البته این بستگی به تعداد حلقه های مجزای روی بدنه کانکتور نیز دارد.
سیستم‌عامل یا سامانه عامل (به انگلیسی: Operating System)، نرم‌افزاری است که مدیریت منابع رایانه را به عهده گرفته و بستری را فراهم می‌سازد که نرم‌افزار کاربردی اجرا شده و از خدمات آن استفاده کنند. سیستم‌عامل خدماتی به برنامه‌های کاربردی و کاربر ارائه می‌دهد. برنامه‌های کاربردی یا از طریق واسط‌های برنامه نویسی کاربردی، (Application User Interface-APIs) و یا از طرق فراخوانی‌های سیستم (System Call) به این خدمات دسترسی دارند. با فراخوانی این واسط‌ها، برنامه‌های کاربردی می‌توانند سرویسی را از سیستم‌عامل درخواست کنند، پارامترها را انتقال دهند، و پاسخ عملیات را دریافت کنند. ممکن است کاربران با بعضی انواع واسط کاربری نرم‌افزار مثل واسط خط فرمان (Command Line Interface-CLI) یا یک واسط گرافیکی کاربر (Graphical User Interface-GUI) با سیستم‌عامل تعامل کنند. برای کامپیوترهای دستی و رومیزی، عموما واسط کاربری به عنوان بخشی از سیستم‌عامل در نظر گرفته می‌شود.
اندروید یک سیستم عامل مبتنی بر لینوکس است که برای گوشی‌های هوشمند و تبلت ها و دیگر گجت هاست که توسط کمپانی گوگل طراحی شده است. این سیستم عامل یک سیستم عامل متن باز است که هر کمپانی تولید کننده ای می‌تواند برای محصول تولیدی خود نسخه اختصاصی خود را تولید نماید.
