گوشی موبایل اچ تی سی وان مکس 16 گیگابایت

نقد و بررسی تخصصی

کیفیت ساخت و طراحیhTC One Max به خوبی نشان می‌دهد که عضوی بزرگ از سری One کمپانی hTC است و شباهت‌های زیادی را از برادران کوچک‌تر خود به ارث برده است. مشخصاً hTC One Max رویایی‌ترین فبلت موجود نخواهد بود، ولی جزو یکی از بهترین‌های رده خودش محسوب می‌شود. این گجت برای کسانی مناسب است که به دنبال یک صفحه نمایش بزرگ در قلمرو پرچم‌داران هستند. در واقع One Max بسیار شبیه به تبلت هایی با سایز کوچک است تا شبیه یک اسمارت فون. در نتیجه آن را برای وب گردی و تماشای ویدیو و حتی بازی کردن بسیار راحت و آسان کرده است. اما در طرف دیگر One Max واقعاً یک غول است و هرگز امکان نخواهد داشت که به راحتی با یک دست با آن کار کنید و همچنین بسیار سخت خواهد بود تا آن را حتی در جیب بزرگ خود قرار دهید و حمل آن مطمئناً یکی از مشکلات اساسی شما خواهد بود. همانند دیگر پرچم‌داران این کمپانی، OneMax مجهز به یک بدنه مرغوب ساخته شده از فلز آلومینیوم می‌باشد و نواری از پلاستیک در دور آن می‌باشد که حس خوبی موقع در دست گرفتن آن پیدا می‌کنید. One Max در ابعاد 82.5 × 164.5 میلی متر و به ضخامت 10.29 میلی متر است و دارای صفحه نمایش 5.9 اینچی از نوع IPS  LCD می‌باشد و 217 گرم نیز وزن دارد. One Max از دو بلندگوی استریوی قدرتمند و عالی در بالا و پایین صفحه نمایش استفاده کرده است که از تکنولوژی Boom Sound بهره می‌برد و تقریباً هیچ یک از رقیبان توان مقابله با آن را ندارند. در ضمن در حین مکالمه فقط بلندگوی بالایی نقش خروجی صدا را ایفا می‌کندهمچنین در سمت راست بلندگوی بالایی شاهد دوربین دوم با حسگر 2.1MP می‌باشیم و در سمت چپ آن سنسورهای مجاورت و نور محیط وجود دارد. در سمت پایین صفحه نمایش و در بالای بلندگوی پایینی دو گزینه لمسی خازنی Home و Back در یک نوار شیشه ای قرار گرفته‌اند و در بین این دو گزینه، لوگوی کوچک hTC درج شده است. در قاب پشتی One Max یک دوربین در بالا و قسمت مرکزی آن قرار گرفته و در سمت چپ آن یک فلاش دوربین قرار گرفته است. اما عجیب‌ترین چیزی که شما در این گوشی پیدا می‌کنید حسگر اثر انگشت آن است که درست در پایین دوربین واقع شده است که جزییات بیشتری را در قسمت‌های بعدی خواهیم گفت. دقیقاً در مرکز قاب پشتی لوگوی hTC به خوبی هر چه تمام‌تر حک شده است. در آخر یک میکروفون ثانویه در گوشه سمت راست قاب پشتی تعبیه شده که برطرف کننده نویز می‌باشد تا اطمینان بدهد طرف مقابل صدای شما را واضح و بلند می‌شنود. hTC One Max می‌تواند حافظه داخلی بیشتری با استفاده از کارت micro SD داشته باشد. اسلات کارت micro SD در زیر کاور پشتی قرار گرفته است که قابل جدا شدن می‌باشد و همچنین دسترسی میکرو سیم کارت هم در کنار آن وجود دارد. باتری آن هم خارج از دسترس شماست و توسط کاربر قابل جدا شدن نیست. در ادامه بررسی‌مان، یک جک 3.5 میلی متری و سنسور اینفرارد (اشعه مادون قرمز) در قسمت بالایی لبه فبلت یافتیم. این اشعه برای کنترل تلویزیون و دیگر سیستم‌های سرگرمی خانگی می‌باشد که یک ویژگی عالیست و تنها در چند هندست وجود دارد. قفل کوچکی در لبه سمت چپ تلفن قرار دارد که برای باز کردن قاب پشتی استفاده می‌شود که واقعاً شما از آن متعجب خواهید شد! پورت USB و ورودی اصلی صدای گوشی در لبه پایینی فبلت قرار گرفته‌اند. پورت USB دارای قابلیت MHL است بنابراین از آن می‌توانید برای خروجی تلویزیون HD و قابلیت USB Host استفاده کنید. نکته ای خوشحال کننده برای ما این بود که hTC موقعیت کلید پاور در این فبلت را تغییر داده و آن را به لبه سمت راست گوشی منتقل کرده و واقعاً دسترسی به کلید پاور در این گوشی عظیم‌الجثه را راحت‌تر کرده است. همچنین موقعیت خوب کلید پاور این امکان را به شما می‌دهد تا انگشت اشاره را در زمان باز کردن قفل دستگاه، بر روی اسکنر اثر انگشت فرار دهید. کلیدهای صدا هم در بالای کلید پاور قرار گرفته و یک مقدار دور از دستان کاربر قرار گرفته‌اند و نتیجتاً کار با آن را کمی دشوار می‌کند. صفحه نمایشیک صفحه نمایش 5.9 اینچی از نوع LCD 3 بر روی hTC One Max می‌درخشد که واقعاً فوق‌العاده است و دارای وضوح تصویر 1080 در 1920 پیکسل می‌باشد. این صفحه نمایش به خوبی برترین صفحات نمایش دیگر اسمارت فون ما و تبلت های تولید شده  تا به امروز است و تراکم پیکسلی 373ppi را به ما ارائه می‌دهد (که مطمئناً بیشترین تراکم پیکسلی نیست که تاکنون دیده‌ایم). اما به هر حال عدد مناسبی ست. زاویه دید آن بسیار عالی است حتی وقتی که با زاویه به تماشای آن پرداختیم، همه چیز کاملاً خوانا و روشن بود. اما دقت رنگ‌های تولید شده توسط صفحه نمایش اندکی ضعیف است به طوری که رنگ سفید نمایش داده شده توسط این صفحه نمایش کمی متمایل به زرد است (صرف نظر از میزان روشنایی صفحه نمایش). اشباع رنگ‌ها در سطح معمولاً و بعضی کمبودها احساس می‌شود. بر اساس تست‌هایی که روی گوشی انجام دادیم متوجه شدیم که روشنایی و میزان کنتراست رنگ‌ها واقعاً فوق‌العاده هستند. با نهایت میزان روشنایی به میزان 480nits، وان مکس به راحتی و بدون هیچ زحمتی در فضای باز و با تابش نور خورشید کار می‌کند و تنها مقدار کمی از نور خورشید را از صفحه نمایش خود منعکس می‌کند که این مزیتی بزرگ برای One Max  محسوب می‌شود. حسگر اثر انگشتمشخصاً سنسور اسکنر اثر انگشت یکی از ویژگی‌های برجسته و اصلی hTC One Max محسوب می‌شود که این سنسور می‌تواند جایگزینی برای قفل صفحه نمایش، PIN و یا الگو باشد. بنابراین این سنسور سبب ذخیره وقت کاربر و محافظت گوشی از چشمان کنجکاو خواهد بود(!) و به طور دلخواه می‌توانید با انگشتان مختلف برنامه های مختلفی را باز کنید. (قابلیت شناسایی 3 اثر انگشت) یکی از مواردی که در این فبلت ما را اذیت می‌کرد محل بد قرار گیری این سنسور بود. این سنسور در پشت این فبلت و درست در زیر دوربین قرار گرفته است و چون موقع کار کردن با گوشی، این سنسور را نمی‌بینید؛ به جای سوایپ کردن سنسور، لنز دوربین را به اشتباه سوایپ خواهید کرد!! در نتیجه جای اثر انگشت شما بر روی لنز دوربین خواهد ماند و در هر بار استفاده از دوربین، لنز گوشی شما نیاز به تمیز کردن دارد. صحبت در مورد سوایپ کردن، دقیقاً گویای نحوه عملکرد و خواندن این حسگر می‌باشد که ما این ژست را راحت‌ترین حالت برای این فبلت با این اندازه نمی‌بینیم. اینکه چرا hTC با حسگر اثر انگشتی که نیاز به سوایپ کردن نباشد عرضه نشد، (مانند iPhone 5s) جای سؤالش هنوز باقی است. متأسفانه حسگر اثر انگشت One Max با کمبودهای نرم افزاری مواجه است؛ مثلاً خیلی خوب بود که ما می‌توانستیم خریدهای پلی استور را با این حسگر انجام می‌دادیم و یا این حسگر به عنوان شناسایی کاربر در پلی استور استفاده می‌شد. این که شما در این فبلت با اثر انگشت‌های مختلف، برنامه های مختلفی را می‌توانید باز کنید؛ کاملاً بی فایده است چون این قابلیت فقط در حالت قفل صفحه نمایش کار می‌کند، در حالی که ما میانبرهای موجود بر روی قفل صفحه نمایش (Lock Screen) را هم بسیار سریع‌تر و هم بسیار راحت‌تر دیدیم. در مجموع حسگر اثر انگشت در hTC One Max چیزی جز یک ابزار برای جلب توجه به نظر نمی‌رسد. سخت افزارOne Max بر خلاف دیگر فبلت های روز بازار ترجیح نداد از چیپست جدید Qualcomm یعنی Snapdragon 800 استفاده کند و به جای آن از مدل قدیمی‌تر آن یعنی Snapdragon 600 بهره می‌برد. One Max درست همانند One از پردازنده 4 هسته ای Krait 300 با فرکانس 1.7 گیگاهرتز و پردازشگر گرافیکی Adreno 320 استفاده می‌کند و این دقیقاً همان سخت افزاری است که در hTC One استفاده شده بود. به علاوه این گوشی دارای 2 گیگابایت حافظه RAM برای اجرای سریع‌تر دستورات نیز هست. ما هیچ برنامه و بازی پیدا نکردیم که این گجت از پس اجرای آن به راحتی و بدون نقص بر نیاید. بنابراین با یکی از بهترین سخت افزارهای موجود روبرو هستیم. این فبلت در دو ظرفیت 16  و 32 گیگابایتی عرضه می‌شود و با وجود اسلات Micro SD، دیگر مشکل زیادی برای کمبود حافظه در این فبلت نخواهید داشت. از دیگر قابلیت‌های این فبلت می‌توان به وجود امکانات ارتباطی متنوعی مانند فناوری بلوتوث نسخه  4 ، NFC و DLNA اشاره کرد. نرم افزارhTC Sense UI 5.5 رابط کاربری جدید One Max است و بر روی آن اندروید 4.3 قرار دارد که اپگرید جدید و قدرتمند نسبت به نرم افزار موجود در One می‌باشد، در نتیجه این امر سبب محبوبیت آن شده است. با وجود یک صفحه نمایش 5.9 اینچی با رزولوشن Full HD، سخت افزار قدرتمند، راه های مختلف ارتباطی مانند 4G ، 3G ، WiFi ، GPRS ، Edge و سیستم عامل اندروید، مرورگری اینترنت در این فبلت بسیار لذت بخش خواهد بود. یکی از برجسته‌ترین برنامه های این هندست، Blinkfeed آن است. در این برنامه شما می‌توانید آن‌ را به صفحه اجتماعیتان و یا سایت‌های خبری و دیگر منابع مختلف وصل نمایید و به روز رسانی ثابتی از آن اتفاقات و وقایع داشته باشید. در ضمن این وقایع به صورت کاشی می‌باشند و می‌توانید آن‌ها را از لیست خارج کنید و یا خواندن آن را به آینده موکول کنید. همچنین قابلیت دسترسی به صورت آفلاین به این برنامه وجود دارد که در این حالت می‌توانید هم از متن و هم از کل مطلب به صورت آفلاین استفاده کنید.  Scribble یکی دیگر از برنامه های از پیش نصب شده بر روی hTC One Max است. در این برنامه جدید قادر خواهید بود تا یادداشت‌های خود را در حالت‌های مختلف (مانند تخته سیاه، کاغذ کاهی، دفتر یادداشت و ...) در آن بنویسید و کارهای جالب دیگرمانند طراحی عکس انجام دهید. همچنین می‌توانید متن‌ها، عکس‌ها و فیلم‌ها را با هم در یک فایل واحد ادغام کنید. به وسیله حالت Kid در One Max می‌توانید به کودکان این اجازه را بدهید که با فبلت شما بازی کنند. (بدون ذره ای نگرانی که بخواهند چیزی را به هم بریزند!) در واقع این برنامه کودکان را محدود می‌کند تا دسترسی به برنامه‌ها و فایل‌های شخصی شما نداشته باشند و فقط اجازه باز شدن برنامه‌هایی را می‌دهد که قبلاً شما اجازه اجازه‌ی آن را داده‌اید. این برنامه به نوعی شبیه برنامه Kid`s Corner در Windows Phone است. یکی دیگر از حالت‌های دیگر این برنامه Don`t disturb (عدم مزاحمت) است. در این حالت جالب کسی نمی‌تواند با شما تماس بگیرد و تمام اطلاع رسانی ها در حالت بی صدا (Silent) قرار می‌گیرد. البته جالب‌تر از آن این است که می‌توانید استثنا قائل شوید و بعضی از مخاطبین را در لیست مخاطبین خاص قرار دهید.hTC کنترل تلویزیون و دستگاه ست آپ باکس و سینما خانگی را جمع کرده و آن را در hTC Remote آورده است. بنابراین شما می‌توانید راهنمایی کانال‌ها و سرویس‌های ویدیوی اینترنت را با فبلت خود انجام دهید و همچنین می‌توانید از فبلت خود به عنوان یک ریموت کنترل استفاده کنید. همان طور که می‌دانید با بزرگ‌تر شدن سایز گوشی‌ها و به وجود آمدن طبقه فبلت ما، بعضی کمپانی‌ها برای سهولت در استفاده از فبلت ها، به فکر برنامه‌هایی برای استفاده با یک دست از آن‌ها افتادند و هم اکنون سامسونگ در این زمینه پیشتاز است. متأسفانه hTC هیچ برنامه ویژه ای برای استفاده از یک دست، با فبلت خود یعنی One Max در نظر نگرفته است و بهتر بود برنامه ای خاص برای کاربران عادی برای کار با یک دست وجود داشت. یکی از ویژگی‌هایی که  One Max را نسبت به دیگر رقبا متمایز می‌کند، استفاده از دو بلندگوی Boom Sound است که در بالا و پایین صفحه نمایش تعبیه شده است. متأسفانه hTC شراکت خود را با Beats Audio به پایان رسانده است. بنابراین بر خلاف One و One mini بلندگوهای One Max از سیستم Beats بهره نمی‌برد. در واقع این هندست فقط متکی به نرم افزار صدای خود hTC است که کیفیت خوبی دارد و خروجی هدفون این تبلت زنده و رساست. عمر باتریعملکرد باتری 3300 میلی آمپر ساعتی از نوع لیتیوم پلیمری بر روی One Max فوق‌العاده است و ما نمی‌دانیم hTC چگونه این کار را انجام داده است!؟ ما در تست گرفته شده از One Max در طول یک روز کامل، گوشی را در ماکزیمم روشنایی قرار دادیم و تمام وقت آن را به شبکه WiFi متصل کردیم و در آخر شب شاهد 30% شارژ باقی مانده برای این فبلت بودیم. پس حتی در استفاده سنگین از این فبلت، کفاف شما را به راحتی در یک  روز خواهد داد. ضمن اینکه باتری این گوشی توسط کاربر قابل جدا شدن نیست. گفتن این نکته برای طرفداران فبلت خالی از لطف نیست که hTC One Max (طبق بنچ مارک‌ها) دارای بهترین عملکرد عمر باتری در بین همه فبلت های موجود در بازار تا به اکنون بوده است. دوربینبر روی کاغذ One Max سیستم عکاسی یکسان و برابری با One دارد. تصاویر با همان دوربین الترا پیکسلی ثبت می‌شوند (یعنی دارای پیکسل‌های بزرگ‌تری می‌باشد که سبب نویز کمتر در تصاویر می‌شود) و دارای سنسور 4MP می‌باشد و با فراخی دیافراگم f/2.0 است که به خوبی هر چه تمام‌تر در شرایط نوری ضعیف عمل می‌کند (بدون کمک فلاش دوربین). hTC نه تنها لرزشگیری بهتر از One برای One Max استفاده نکرد، بلکه لرزشگیر اپتیکال (OIS) را کاملاً از One Max حذف کرد. لرزشگیر اپتیکال باعث می‌شود که شاتر بدون لرزش بوده و همچنین مانع از آشفتگی پیکسل‌ها می‌شود. عکس‌های ثبت شده در حالت 16:9 و دارای رزولوشن 2688×1520 می‌باشند که برای مشاهده روی گوشی و تلویزیون‌های HD عالی است. کیفیت عکس‌های دوربین رضایت بخش است اما جزییات عکس‌های گرفته شده One Max مانند  One، به خوبی و وضوح دیگر پرچم‌داران مانند Note 3 و Lumia 1020 نیست. دوربین One Max در حداکثر وضوح 1080p و با سرعت 30 فریم بر ثانیه فیلم برداری می‌کند. زمانی که گزینه HDR را برای ویدئو فعال می‌کنید سرعت فریم به 28 فریم بر ثانیه کاهش می‌یابد و میدان دید کمی کاهش می‌یابد. One Max دارای پشتیبانی HDR برای عکس و ویدیو می‌باشد که کیفیت مطلوبی دارد. ( HDR مخفف High Dynamic Range و به معنی محدوده‌ی دینامیکی گسترده است). منظور از محدوده‌ی دینامیکی، نسبت روشنی تصویر به تاریکی آن است. برای استفاده از HDR به جای یک تصویر، 3 تصویر گرفته می‌شود، هر تصویر با میزان جذب نور متفاوتی گرفته شده و لذا جزئیات بخش‌های تاریک و روشن در این 3 تصویر، متفاوت است. در ضمن One Max به خاطر وجود Sense 5.5 می‌تواند به طور همزمان با دو دوربین و حالت دوتایی PIP عکس بگیرد و فیلم‌برداری کند. حتی در طول فیلم‌برداری و عکاسی می‌توانید پنجره کوچک مربوط به دوربین دوم را تغییر اندازه بدهید و آن را جابجا کنید. همچنین دوربین دارای کانون اتوماتیک مداوم بوده و گزینه ای برای قفل کردن کانون در طول فیلم‌برداری وجود دارد. برای تغییر دوربین عقب به جلو و بالعکس تنها کافی است انگشت خود را از بالای صفحه به پایین (و یا حتی پایین به بالا) بکشید. وقتی برنامه دوربین One Max را بازمی کنید دو کلید دیافراگم یکی برای عکس و دیگری برای فیلم وجود دارد و در بالای آن میانبر گالری و در پایین آن دکمه جلوه های ویژه وجود دارد. هنگامی که حالت Zoe  را فعال کنید می‌توانید 3 ثانیه ویدیو سریع ثبت کنید. گوشی از یک ثانیه پیش از فشردن کلید شاتر تا دو ثانیه بعد را فیلم‌برداری می‌کند. این میزان عکس و فیلم پیش نیاز استفاده از امکانات فوق‌العاده‌ی گالری Zoe است و همچنین در این حالت، شاخص تاییدی در پایین صفحه قرار می‌گیرد که نشان می‌دهد شما در حالت Zoe هستید. همچنین این گوشی قابلیت عکاسی در حالت پیاپی را دارد و هنگامی که کلید شاتر گوشی را نگه دارید، دوربین 20 تصویر به طور دقیق و سریع برای شما ثبت می‌کند. دوربین این گوشی دارای تعدادی برنامه است که از پیش بر روی آن نصب شده، مانند تعداد زیادی حالت‌های منظره و جلوه های ویژه و حالت HDR و در کنار این‌ها یک سری ویژگی‌های سنتی مانند حالت عکاسی در شب، ضد لرزش، زوم دیجیتال، پانوراما و...هم وجود دارد. حال می‌پردازیم به منو و تنظیمات دوربین. تنظیمات دوربین هرگز در بهترین جای ممکن قرار نگرفته است و تمام تنظیمات و حالت‌ها تنها در یک لیست منو قرار گرفته است که خود دارای طبقه بندی است. مثلاً برای پیدا کردن یک حالت خاص و یا دسترسی به یک تنظیم خاص که به دنبال آن هستید، ممکن است کمی وقت بیشتری برای پیدا کردن آن صرف کنید. حالت‌های ویدیو شامل HDR در Full HD و با سرعت 60fps و همچنین در حالت HD و Slow Motion با سرعت 120 فریم بر ثانیه وجود دارد. در نهایت باید بگوییم که One Max در بخش دوربین نسبت به دیگر فبلت ها کمی ضعیف‌تر است اما سعی کرده با ارایه برنامه ای جانبی این ضعف را جبران کند. جمع بندیOne Max اولین تجربه حضور hTC در بخش فبلت ها است و می‌توان گفت گامی مثبت را نیز برداشته است. One Max تقریباً از هر لحاظ شبیه به One می‌باشد و برای جذاب کردنش از ویژگی‌های خاصی مانند حسگر اثر انگشت و اسلات کارت حافظه استفاده کرده. One Max همانند One و One mini بسیار گوشی خوش ساختی است و خیلی چیزها دارد که سبب علاقه ما به آن می‌شود مثل طراحی عالی بدنه، نمایشگر بزرگ با وضوح تصویر بالا، اسپیکرهای قوی و زیبا و عمر باتری خوب. اما در طرف دیگر از دوربین آن زیاد شگفت زده نشدیم و جا برای بهتر بودنش بود و در مقایسه با دیگر رقیبان، حرف زیادی برای گفتن ندارد. حسگر اثر انگشت آن یک ویژگی امنیتی خوب به نظر می‌آید اما استفاده از آن بسیار سخت و عملکرد آن دل سرد کننده است. بنابراین با وجود این نواقص، این فبلت را نمی‌توان بهترین فبلت موجود در بازار خواند، چرا که با وجود رقبای قدرتمندی که از سامسونگ و LG برای این گوشی وجود دارد، این گوشی کاری نسبتاً نشدنی برای کسب عنوان برترین فبلت پیش رو دارد.