نقد و بررسی اجمالی HTC One M9 Plus Mobile Phone
تنها چند هفته بعد از معرفی رسمی «وان ام 9» (HTC One M9)، شرکت HTC اقدام به معرفی یک گوشی جدید به نام «وان ام 9 پلاس» (+One M9) کرد. این گوشی را می‌توان نسخه‌ی پیشرفته از M9 اصلی دانست. گوشی +M9 کمی بزرگتر از نسخه‌ی اصلی و بدنه آن هم از فلز با کیفیت ساخته شده است. این گوشی علاوه بر این تغییرات دارای حسگر اثر انگشت است، که استفاده از آن را پیش‌تردر پرچم‌داران سایر برندها شاهد بودیم. این حسگر در کلید خانه +M9 تعبیه شده و دسترسی به آن کاملا راحت است و دشواری‌های «وان مکس» (HTC One Max) را ندارد. این گوشی همانند M8 در پشت دارای دو دوربین با حسگرهای 20 و 2.1 مگاپیکسلی است. مثل M9 اصلی، دوربین سلفی این گوشی هم حسگر 4 مگاپیکسلی دارد. این گوشی مجهز به سیستم عامل اندروید نسخه 5.0 یا همان آبنبات چوبی و رابط کاربری «سنس 7» (Sense 7) است. از دیگر مشخصات آن می‌توان به صفحه‌ی نمایش 5.2 اینچی با رزولوشن 1440 در 2560 و 3 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه‌ی داخلی اشاره کرد. این گوشی دارای حسگرهای مختلف نظیر حسگر شتاب سنج برای چرخش خودکار، حسگر نور برای تشخیص و تنظیم مقدار نور صفحه نمایش در حالت مختلف نوری، حسگر فشارسنج، حسگر ژیروسکوپ، حسگر مجاورت برای خاموش شدن خودکار صفحه نمایش در هنگام مکالمه است.
- صفحه‌ی نمایش با رزولوشن و روشنایی مطلوب
- وجود حسگر اثر انگشت
- دوربین‌هایی با رزولوشن بالا
- طراحی فلزی یکپارچه
- سخت‌افزار قدرتمند
- امکان استفاده از کارت حافظه‌ی جانبی
- عدم تقارن در طراحی ظاهری در مقایسه با M9
- عملکرد نه چندان خوب حسگر اثر انگشت
نقد و بررسی تخصصی
همان‌طور که احتمالا در نقد و بررسی دیجی‌کالا در مورد گوشی M9 خوانده‌اید؛ کاستی‌هایی در سخت‌افزار بخش‌های مختلف این گوشی وجود داشت. اما HTC با حرکتی جالب و کم‌نظیر، دقیقا سه هفته پس از عرضه‌ی M9، گوشی جدیدی بانام «M9پلاس» (HTC One M9 Plus) را معرفی کرد. طراحان HTC سعی کردند در این گوشی، نواقص M9 را در حد امکان جبران کنند. تمامی نقاط ضعف گوشی M9 مثل پردازنده و نمایشگر که موردانتقاد بسیاری از منتقدان بود، در این گوشی جبران شده‌اند. ازاین‌رو شاید بتوان گفت، M9 پلاس پرچم‌دار جدید HTC به‌حساب می‌آید. اما هنوز نمی‌تواند ادعا کرد که این گوشی پرچم‌دار جدید HTC است یا خیر.
قاب فلزی بی‌نظیر
شاید طراحی ظاهری M9 پلاس شما را به یاد گوشی M9 یا M8 بیندازد. اما اگر با نگاهی دقیق‌تر به کیفیت ساخت این گوشی توجه کنید، حتما متوجه کیفیت ساخت مرغوب‌تر در مقایسه با M9 خواهید شد. قاب پشتی گوشی از کیفیت و زیبایی کم‌نظیری برخوردار است. اما محل قرارگیری دوربین و استفاده از دو دوربین (چیزی شبیه فن‌آوری به‌کاررفته در M8) از زیبایی و سادگی قاب پشتی به طرز قابل‌توجهی، کاسته است. همچنین ظاهر قاب جلویی هم در مقایسه با M9 با قرار دادن حسگر اثرانگشت در زیر نمایشگر، از تقارن خارج شده است. اما این حسگر امکان جدیدی را به این گوشی افزوده تا از پرچم‌داران سامسونگ، عقب نماند. لبه‌های قاب پشتی گوشی در مقایسه با M9 تیزتر شده‌اند. به لطف فلز ظریف، براق، چشم‌نواز و درعین‌حال مقاوم و خوش‌پرداخت برای قاب پشتی؛ باید ثبت اثرانگشت و خط و خش روی این قاب را فراموش کنید.
محل کلید‌ها، شیار‌ها و بقیه اجزا دقیقا شبیه به محل قرارگیری‌شان در M9 است. تمام لبه‌ی بالایی را درگاه اینفرارد پوشانده است. می‌توانید از این درگاه برای کنترل لوازم صوتی و تصویری استفاده کنید. این بخش، تنها قسمت پلاستیکی به‌کاررفته در M9 پلاس است. روی لبه‌ی سمت راست شیار سیم‌کارت، کلیدهای کنترل صدا و کلید روشن/خاموش به ترتیب از بالا به پایین و روی لبه‌ی سمت چپ هم، شیار کارت حافظه‌ی جانبی قرارگرفته‌اند. تمام کلیدهای این گوشی یعنی ولوم بالا، ولوم پایین و کلید روشن/خاموش هم سایز و هم‌شکل هستند؛ این مورد در بعضی از اوقات باعث سردرگمی کاربر می‌شود. برای استفاده ساده‌تر، پورت microUSB و جک 3.5 میلی‌متری صدا روی لبه‌ی پایینی گوشی قرارگرفته‌اند. حسگر اثرانگشت زیر نمایشگر، حتما توجه بیننده را به خود جلب می‌کند. این حسگر برخلاف سری گوشی‌های آیفون یا حتی سامسونگ گلکسی S6، کشیده‌تر طراحی‌شده بهطوریکه طولش در مقایسه با عرضش 4 برابر بیشتر است. برای این گوشی یک نمایشگر 5.2 اینچی در نظر گرفته‌شده که در بالای آن دوربین سلفی، حسگر مجاورت و روشنایی به چشم می‌خوردند. البته در بالا و پایین نمایشگر طبق عادت طراحان HTC، بازهم شاهد حفره‌های ریز هستیم.
زیر این حفره‌ها اسپیکر‌های استریوی پرقدرت M9پلاس قرار دارند. البته زیر حفره‌های بالایی اسپیکر اصلی مکالمه و چراغ هشدار اعلان‌ها هم قرار دارند. میکروفون اصلی مکالمه هم زیر حفره‌های پایین نمایشگر تعبیه‌شده است.
روی قاب پشتی هم برند تجاری htc طبق معمول در وسط هک شده است. نوارهای باریک از جنس پلاستیک این قاب را به چند قسمت مختلف تقسیم کرده‌اند، تا سیگنال‌های ارتباطی راه عبور بهتری به داخل گوشی داشته باشند. روی قاب پشتی گوشی دو دوربین به چشم می‌خورند. دوربین اصلی در محفظه‌ای پلاستیکی بزرگتر ازآنچه در M9 دیده بودیم قرار دارد. همچنین دوربین کمکی هم بین نوار پلاستیکی و لبه‌ی بالایی گوشی قرار دارد. فلش از نوع «دوگانه با نور سرد و گرم» (Dual Tone LED) هم در کنار دوربین اصلی قابل مشاهده است.
این گوشی در مقایسه با M9 سنگین‌تر، همچنین طول و عرضش کمی بیشتر شده است. گوشی M9 پلاس 166 گرم وزن، 151 میلی‌متر طول و 72 میلی‌متر عرض دارد. اما ضخامتش دقیقا به‌اندازه‌ی M9 یعنی 9.6 میلی‌متر است. این افزایش طول و عرض در حالی است که باتری هر دو گوشی 2840 میلی‌آمپر ساعتی است. این تغییر ابعاد برای استفاده از نمایشگر 5.2 اینچی در مقایسه با نمایشگر 5 اینچی در M9 است.
حضور پررنگ با رزولوشن 2.5K
برخلاف M9 که برای آن از نمایشگری با اندازه و رزولوشن تکراری در مقایسه با M8 انتخاب شده بود. برای گوشی M9 پلاس نمایشگری با رزولوشن بالا و کیفیتی بهتر در نظر گرفته‌شده است. گوشی M9 پلاس به نمایشگری با رزولوشن 2560 در 1440 و تراکم 565 پیکسل مجهز شده است. اما این نهایت تراکم پیکسلی در یک گوشی نیست؛ بلکه سامسونگ گلکسی S6 در هر اینچ از نمایشگرش حدود 12 پیکسل بیشتر در مقایسه با M9پلاس دارد. اگر M9پلاس را در کنار گوشی گلکسی S6 قرار دهید؛ شاید رنگ‌های نمایشگر S6 خیره‌کننده باشد و نظر شما را جلب کنند، اما تصاویر در نمایشگر M9پلاس از شفافیت و وضوح بالاتری برخوردارند. این نمایشگر مجهز به فن‌آوری IPS است و 5.2 اینچ اندازه دارد.
برای محافظت از این نمایشگر محافظ گوریلا گلس نسخه‌ی 4 در نظر گرفته‌شده تا آن را در برابر خط و خش و شکستگی ایمن کند. می‌توان گفت روشنایی نمایشگر این گوشی در مقایسه با نمایشگر M9 بیشتر است. گذشته از این مقایسه، روشنایی این نمایشگر آن‌قدر مطلوب به‌نظر می‌رسد که نباید نگران دیدن محتویاتش زیر نور مستقیم باشید. البته به لطف فن‌آوری IPS در نمایشگر این گوشی، دیدن محتویات از زوایا هم بدون مشکل امکان‌پذیر است. وجود حسگرهای روشنایی، مجاورت و شتاب‌سنج در این گوشی باعث می‌شوند تا این نمایشگر خود را با شرایط نوری، فیزیکی و محیطی تطبیق دهد. علاوه بر این امکانات، می‌توانید از قابلیت «دو ضربه» (Double Knock) برای خاموش/روشن کردن نمایشگر M9پلاس استفاده کنید.
هلیو ایکس 10 قدرتمند، برای جبران مافات
طراحان HTC برخلاف معمول، از تراشه‌ی شرکت مدیاتک برای این گوشی رده‌بالا استفاده کردند. با توجه به ناکامی‌هایی که تراشه‌ی اسنپ‌دراگون 810 در M9 به وجود آورد؛ مدیران HTC مدیاتک را به کوالکام ترجیح دادند. تراشه مدیاتک مدل MT6795T بانام تجاری «هلیو ایکس10» (Helio X10) برای M9پلاس در نظر گرفته شد. این تراشه از نوع 64 بیتی و با لیتوگرافی 28 نانومتری ساخته‌شده است. مدیاتک تبلیغات زیادی در این مورد این تراشه انجام داد و M9پلاس را می‌توان اولین گوشی مجهز به این تراشه‌ی قدرتمند دانست. هلیو X10 دارای فن‌آوری جدیدی بانام «هدایت‌کننده‌ی هسته» (Mediatek Core pilot) برای استفاده بهینه از قدرت تمامی هسته‌هایش شده است. روی این تراشه 8 هسته با قدرت پردازش 2.2 گیگاهرتز قرارگرفته‌اند. علاوه بر این 8 هسته، پردازنده‌ی PowerVR G6200 با قدرت پردازش 700 مگاهرتز برای پردازش‌های گرافیکی گوشی در نظر گرفته‌شده است. همچنین 3 گیگابایت رم با فرکانس 993 مگاهرتز از نوع LPDDR3 هم می‌تواند تضمین‌کننده‌ی سخت‌افزار قدرتمند این گوشی باشد. در آزمون پردازنده گرافیکی هم از 60 فریم ورودی با رزولوشن 2560 در 1440 پیکسل، نهایتا 27 فریم پردازش و نمایش داده شد. این عدد برای پردازنده‌ی گرافیکی با این قدرت عدد قابل‌قبولی نیست. اما در عوض سرعت رم در M9پلاس از تمامی گوشی‌های هم‌رده بیشتر است و در این قسمت بهبود عملکرد قابل‌توجهی داشته است. در آزمون پایداری هم این گوشی تا 40 درجه‌ی سانتی‌گراد گرم شد که با توجه به بدنه‌ی فلزی و تراشه قدرتمندش کاملا قابل‌قبول به نظر می‌رسد.
آزمودن این سخت‌افزار با استفاده از برنامه‌ی AnTuTu نمره‌ی بسیار خوب 53404 را نتیجه داد.
برنامه‌نویسان HTC گوشی M9پلاس را به نسخه‌ی هفتم از رابط کاربری مشهور «سنس» (Sense) مجهز کرده‌اند. پرواضح است این رابط کاربری به‌عنوان پوشش سیستم‌عامل مورداستفاده قرارگرفته. سیستم‌عامل M9پلاس هم اندروید نسخه‌ی 5.0.2 است. نسخه‌ی هفتم سنس هیچ‌کدام از مشکلات نسخه‌های قبلی این رابط کاربری را ندارد. در این نسخه همه چیز روان و مناسب به نظر می‌رسند؛ حرکت در بین صفحات رابط کاربری ساده و سریع است؛ انیمیشن‌ها بدون کوچک‌ترین تاخیری اجرا می‌شوند و آیکون‌ها هم خودشان را با اندروید 5.0 تطبیق داده‌اند. برتری این نسخه را می‌توان در پردازنده و سیستم‌عامل 64 بیتی گوشی و هماهنگی این دو باهم دانست. تلفیق اندروید 5.0.2 به همراه سنس هفت تجربه‌ی بی‌نظیری را موقع کار با قسمت‌های پیش‌فرض سیستم عامل و رابط کاربری برای کاربر فراهم می‌کنند. سنس هفت هم مثل همیشه شامل برنامه‌ها و امکانات مفصلی برای کمک به ارتقا سیستم‌عامل پیش‌فرض است.
این گوشی از یک سیم‌کارت و شبکه‌ی 4G پشتیبانی می‌کند. همچنین امکان استفاده از کارت حافظه‌ی جانبی تا حجم 128 گیگابایت برای افزایش حافظه‌ی داخلی وجود دارد. علاوه بر این قابلیت‌ها، می‌توان به امکان استفاده از اینفرارد، بلوتوث و رادیو در این گوشی اشاره کرد. در این گوشی از یک باتری 2840 میلی‌آمپرساعتی استفاده‌شده که در مقایسه با M9 هیچ تغییری نداشته است.
توضیح کامل در مورد امکانات و برنامه‌های اضافی سنس هفت در حوصله‌ی این متن نمی‌گنجد؛ در اینجا تنها به توضیح موارد خاص و جدیدی که به این نسخه اضافه شده‌اند، بسنده می‌کنیم. در سنس هفت شاهد ویجت‌های جدید هستیم. البته برنامه‌نویسان HTC تصمیم گرفته‌اند تا تعدادی از ویجت‌های قدیمی را هم به همراه نسخه‌ی جدید در اختیار کاربران قرار دهند. یکی از قابلیت‌های جدید «پوشه‌ی میان‌بر هوشمند» (Smart Folder) است؛ میان‌برهایی برای برنامه‌های دلخواه کاربر در این پوشه‌های هوشمند قرار می‌گیرند که با توجه به محل حضور کاربر (مثلا محل کار یا منزل) تغییر می‌کنند. یکی دیگر از قابلیت‌های مهم این نسخه «فروشگاه تم» (Theme Store) است. در این نسخه کاربر علاوه بر تصاویر پس‌زمینه و رنگ تم می‌تواند آیکون‌ها، انیمیشن‌ها، فونت‌ها و حتی زنگ تماس‌ها را موقع خرید یا تعویض تم جدید به‌دلخواه تغییر دهد.
حسگری برای رفع تکلیف
شاید بخواهید در مورد کارآیی این حسگر بیشتر بدانید. شاید این اولین بار باشد، در یک گوشی شاید کلید فیزیکی و آیکون مجازی خانه در کنار هم هستیم. این حسگر علاوه بر خواندن اثرانگشت کاربر، یک کلید از نوعی لمسی است که برای برگرداندن کاربر به صفحه‌ی اصلی گوشی هم کاربرد دارد. البته در تنظیمات گوشی بخشی برای این کلید در نظر گرفته تا قابلیت‌های آن در کنترل کاربر باشند.شاید از کسانی باشید که بخواهید این گوشی را به خاطر حسگر اثرانگشتش تهیه کنید. اما باید گفت این حسگر آن‌طور که بایدوشاید، کارآیی خوبی ندارد و استفاده کردن از آن ساده نیست. این حسگر بیش‌ازاندازه کشیده طراحی‌شده، این کشیدگی باعث می‌شود تا سطح کمتری از انگشت کاربر را شناسایی کند و همین مورد باعث می‌شود تا در خواندن درست اثرانگشت اشتباهاتی رخ دهد. در نتیجه، اکثر اوقات انگشت شما شناسایی نخواهد شد. البته نکته‌ی جالب در مورد این حسگر حساس بودن آن به وضعیت تعریف اثرانگشت است؛ بهطوریکه اگر اثرانگشتتان را روی میز شناسانده باشید، تنها در حالتی که گوشی روی میز قرار داشته باشد به اثرانگشت شما عکس‌العمل نشان خواهد داد. این وضعیت برای هنگامی که گوشی را در دست گرفته‌اید هم صدق می‌کند. همچنین این حسگر با رطوبت میانه‌ی خوبی ندارد. اگر انگشتتان کمی مرطوب باشد؛ نباید انتظار داشته باشید که گوشی را با اثرانگشتتان آنلاک کنید. اما نکته‌ی خوب در مورد این حسگر 360 درجه‌ای بودنش است، یعنی اگر انگشت خود را ازهرجهت روی آن قرار دهید، می‌توانید اطمینان داشته باشید که انگشت شما شناسایی خواهد شد. در مجموع داشتن حسگری با این سطح از دقت، در حد و اندازه‌های یک گوشی بالارده نیست.
سه دوربین در یک قاب
HTC از جمله علاقه‌مندان به استفاده از فن‌آوری دوربین دوگانه (Duo Camera) در گوشی‌های خود است؛ بعد از M8 حالا M9پلاس هم پذیرای دو دوربین روی قاب پشتی‌اش است. اما این دو دوربین واقعا چقدر کارآیی دارند؟ دوربین اصلی با رزولوشن 20.7 مگاپیکسل و دوربین کمکی با رزولوشن 2.1 مگاپیکسل می‌توانند در کنار هم تصاویری را ثبت کنند که بعد از ثبت شدن، می‌توان از افکت‌های مختلف تصویری روی آن‌ها بهره برد. این افکت‌ها شامل نمایش تصویر از زوایای مختلف به‌صورت 3D، افکت‌هایی برای جدا کردن پس‌زمینه و پیش‌زمینه ، فوکوس روی بخش‌های مختلف و افزودن افکت‌های انیمیشنی بهره برد. اما باید گفت، تصاویر ثبت شده توسط دوربین اصلی کیفیت قابل‌قبولی دارند. اما بازهم در تصاویر ثبت شده، تم زردرنگی وجود دارد که باعث می‌شود رنگ‌ها کمتر شبیه چیزی باشند که در واقعیت شاهدشان هستیم. شفافیت، همچنین کنتراست قابل‌قبولی در تصاویر وجود دارد. حد و مرز رنگ‌ها در تصاویر حذف شده و روشنایی مطلوبی در تصاویر مشاهده می‌شود.
البته تنظیمات بیشتر برای هر حالت شامل تنظیم میزان ISO، تراز سفیدی، میزان شفافیت و انتخاب حالت‌های مختلف عکاسی (عکاسی در شب، ورزشی و غیره) وجود دارد. این گوشی به کمک دوربین 20 مگاپیکسلی‌اش، قادر است ویدیو‌هایی با نهایت رزولوشن 4K تهیه کند. هنگام تهیه این ویدیوها می‌توان از امکان HDR هم بهره برد. ویدیوها دارای کیفیت خوب با سرعت 30 فریم بر ثانیه و صدای استریو هستند. همچنین امکان تهیه ویدیو با رزولوشن کمتر و تعداد فریم بیشتر در این گوشی وجود دارد.
رابط کاربری دوربین ساده است و حالت‌های مختلف مثل عکاسی اتوماتیک، عکاسی سلفی، عکاسی پاناروما و عکاسی پی‌درپی، عکاسی همزمان با هر دو دوربین قابل انتخاب هستند. با انتخاب هر حالت می‌توان دوربین را در حالت دوگانه (امکان اعمال افکت‌های بالا) یا حالت عکاسی با یک دوربین باکیفیت بالا قرار داد.
دوربین سلفی هم مثل دوربینی که در M9 شاهدش بودیم، سنسوری 4 مگاپیکسلی دارد که HTC نام تجاری «التراپیکسل» را روی آن نهاده است. این سنسور 1.3 اینچ سایز دارد و پیکسل‌های تصاویری که با این دوربین تهیه می‌کنید، 2 میکرومتر طول خواهند داشت. تصاویر این دوربین شفاف و سرزنده هستند و از کیفیت قابل‌قبولی برخوردارند. در مقایسه با سایر دوربین‌های سلفی، این دوربین تصاویر وایدتری را ثبت می‌کند.
اگر قصد خرید دارید ...
این گوشی را می‌توان به‌روزرسانی موفق برای M9 دانست. تمامی قابلیت‌هایی که کاربران انتظار داشتند، اما در M9 وجود نداشتند. به گوشی M9پلاس افزوده‌شده، تا محبوبیت آن را بیشتر کند. اما این امکانات جدید از زیبایی ظاهری این گوشی در مقایسه با M9 کم کرده‌اند. وجود حسگر اثرانگشت و دو دوربین روی قاب پشتی ، هر دو باعث تناسب ظاهری این گوشی را به هم زده‌اند. اما اگر ظاهر این گوشی آزارتان نمی‌دهد؛ به جرات می‌توان گفت، امکانات سخت‌افزاری این گوشی در مقایسه با M9 پیشرفت قابل‌توجهی داشته‌اند. سخت‌افزار قدرتمند، نمایشگر بی‌نقص با رزولوشن و روشنایی مطلوب، حسگر اثرانگشت و دوربین‌های باکیفیت از نقاط قوت این گوشی محسوب می‌شوند.
اندروید لالی‌پاپ نسخه‌ی 5.0.2 به همراه رابط کاربری سنس 7 عملکرد فوق‌العاده دارند و زیبایی فوق‌العاده‌ای به این گوشی بخشیده‌اند. اما در این رده‌ی قیمتی می‌توان به گوشی‌های مثل آیفون 6، گلکسی S6 دو سیم‌کارت همراه با شارژر وایرلس و حتی سونی اکسپریا Z3+ هم فکر کرد.
اما با خرید این گوشی می‌توانید اطمینان داشته باشید که یک گوشی با طراحی ظاهری کم‌نظیر و سخت‌افزار قدرتمند را در اختیار می‌گیرید.
