نقد و بررسی اجمالی
Panasonic HDC-SD80
پاناسونیک سه دوربین TM80، SD80 و HS80 را با یکدیگر معرفی کرد. تفاوت این سه در این است که HS80 دارای حافظه‌ی 120 گیگابایت هارد دیسکی می‌باشد، SD80 هیچ گونه حافظه‌ی داخلی ندارد و فیلم‌ها بر روی کارت حافظه‌ی SD ذخیره می‌شوند و TM80 نیز دارای 16 گیگابایت حافظه‌ی خشک داخلی است. این سه دوربین عملکردی کاملا یکسان در فیلم برداری دارند و هرچند که قیمت آن‌ها به نسبت پایین است ولی کنترل های Manual را ارائه می‌کنند که عالیست. در ضمن هر سه دارای نمایشگرهای لمسی می‌باشند. در ادامه بیشتر توضیح می‌دهیم.
ادامه مطلبنقاط قوت- امکان کنترل دستی پارامترهای نوردهی چون سرعت شاتر و دیافراگم
- بهره گیری از امکانات بسیار پیشرفته‌ی فیلم برداری
- طراحی مناسب و ارگونومیک
نقاط ضعف- بهتر بود از سنسور با رزولوشن بالاتر بهره گرفته می‌شد
نقد و بررسی تخصصی
همانطور که درباره‌ی HS80 هم گفته بودیم، به دلیل رزولوشن نسبتا پایینی که سنسور تصویر ارائه می‌دهد، در تصاویر میدان بازی که جزئیات فراوانی وجود دارد، این جزئیات خیلی با تفکیک بالایی نشان داده نمی شوند. البته این مقایسه را عمدتا با دوربینی مثل HS900 یا TM900 که از فن آوری تصویر برداری 3MOS بهره می‌برند انجام می‌دهیم. نوردهی معمولا خوب انجام می‌شود ولی مثل مدل های ارزان قیمت دیگر، های لایت‌ها خیلی پرنور می‌شوند. اما به خوبی از پس نوردهی پس زمینه بر می‌آید. هرچند که رنگ‌ها خیلی دقیق نیستند ولی غلظت خیلی خوبی دارند و در کل خیلی لذت بخش هستند. فیلم برداری با رزولوشن HD صورت نمی گیرد که به خودی خود اشکالی ندارد چرا که با توجه به رزولوشن پایین سنسور تصویر، رزولوشن HD می‌توانست باعث شود که کیفیت پایین بیشتر مشهود باشد.برخلاف رقبای ارزان قیمت، SD80 مجهز به نور LED برای فیلم برداری در شرایط نوری ضعیف می‌باشد. البته اگر این نور را به سوی چشم انسان‌ها نشانه بروید احتمالا تا دقایقی فقط نقاطی نورانی را خواهند دید. بنابراین تا حدودی آزار دهنده است. فیلم برداری بدون نور هم خیلی نویزی است. از نظر کیفیت عکاسی هم این دوربین تعریف چندانی ندارد و یک دوربین تلفن همراه می‌تواند بهتر از آن عمل کند. سیستم لرزش گیر تصویر اپتیکال خیلی خوب کار می‌کند. حتی وقتی که از زوم کاملا 30 برابر (اپتیکال به علاوه‌ی دیجیتال) استفاده می‌کنید هم به خوبی می‌تواند لرزش دست شما را جبران کند. فوکوس خودکار هم هرچند که خیلی سریع می‌تواند انجام شود ولی در یک پس زمینه‌ی شلوغ معمولا در نگه داشتن فوکوس دچار مشکل می‌شود. میکروفون هم خیلی خوب کار می‌کند و برخلاف بسیاری از مدل های رقیب، صدای گرم و خوبی دارد. با این حال به نظر می‌رسد که بیشتر صدای روبرو را ضبط می‌کند تا طرفین. همانند بسیاری از مدل های مشابه، دیدن نمایشگر در زیر نور مستقیم آفتاب مشکل است. میتوانید نور نمایشگر را زیاد کنید ولی رنگ‌ها کمی رنگ و رو رفته هستند و کنتراست هم کم می‌شود. چیز زیادی درباره‌ی طراحی وجود ندارد. به عنوان یک دوربین فیلم برداری کامپکت خیلی معمولی است. یک سویچ سه حالتی Video/Still/Playback در قسمت پشتی دیده می‌شود و دکمه های Auto/Manual، OIS و پاور هم در کنار نمایشگر قرار دارند. دوربین HS80 به دلیل اینکه مجهز به هارد دیسک است کمی بزرگ جثه تر می‌باشد. اگر به دنبال عملکردهای Manual چون کنترل سرعت شاتر و دیافراگم می‌گردید، پاناسونیک این امکانات را در یک دوربین به نسبت ارزان قیمت ارائه می‌دهد که خیلی خوب است. نمایشگر هم از نوع لمسی است هرچند که با سایز 2.7 اینچ کمی کوچک می‌باشد. در کل همانطور که گفتیم، SD80 از نظر ویژگی‌ها دقیقا شبیه به HS80 و TM80 می‌باشد. با این تفاوت که هیچ گونه حافظه‌ی داخلی ندارد و فیلم‌ها بر روی کارت حافظه‌ی SD/SDHC/SDXC ذخیره می‌شوند. بدین دلیل این دوربین قیمت ارزان تری هم نسبت به دو مدل برادر خود دارد. دوربین های سری 80 کیفیت فیلم برداری متوسط را در کنار امکان کنترل دستی پارامترهای نوردهی ارائه می‌دهند. کیفیت فیلم برداری آن‌ها در حد دوربین های هم رده است و کنترل های دستی را از دوربین های گران قیمت تر به ارث برده اند.
