نقد و بررسی اجمالی Porsche 911R 2016 MT
در دنیای خودرو اگر بخواهیم به افسانه‌ها اشاره‌کنیم؛ با موارد زیادی روبه‌رو خواهیم شد؛ اما اگر بخواهیم به یک افسانه‌ی زنده اشاره‌کنیم، تنها یک گزینه در مقابل ماست: پورشه 911. بی‌شک 911 یکی از معروف‌ترین خودروهای دنیاست که سال‌ها با یک استایل خاص و منحصربه‌فرد با توانایی‌های دینامیکی زیاد به بازار عرضه شده و همواره عناوین بسیاری را در مجلات معتبر خودرویی کسب کرده است. داستان از جایی شروع شد که فری پورشه، پسر فردیناند پورشه، مؤسس کمپانی پورشه، تصمیم گرفت خودرویی طراحی کند که نه‌تنها قابلیت‌های اسپرت بالایی داشته باشد، بلکه برای استفاده‌ی روزمره نیز مناسب باشد و بتوان به‌عنوان یک خودروی قابل‌اطمینان هرروزه از آن استفاده کرد. بدین ترتیب در سال 1963 اولین 911 متولد شد. ابتدا قرار بود نام این خودرو 901 باشد؛ اما به این خاطر که کمپانی پژو قبل از پورشه فرمت «عدد_صفر_عدد» را ثبت کرده بود، نام این خودرو به 911 تغییر کرد. امروزه 911 نسل یک را 911 (901) نیز خطاب می‌کنند.
طی سال‌های 1975 تا 1989 مدل‌های شاخصی مانند 930 turbo,930 carrera RS به بازار عرضه شد. همگی به خاطر شباهت‌های فنی و ظاهری جزو نسل اول زیرمجموعه‌ی همان نسل محسوب می‌شوند. اما 911 مورد نظر ما نسل ششم این خودرو، یعنی 991 است که هرچند از نظر ظاهری شباهت‌های فراوانی به نسل‌های پیشین دارد؛ اما از لحاظ فنی کاملا خودروی جدیدی است. نیروگاه 4لیتری مدل 911R که در قسمت عقب این خودرو قرار دارد قادر است حداکثر قدرت 500 اسب بخار و 460 نیوتن‌متر را تولید و از طریق گیربکس 6 دنده‌ی دستی به چرخ‌های عقب منتقل کند. این نیرو می‌تواند جثه‌ی 1370کیلوگرمی این افسانه‌ی 50ساله را طی 3.8 ثانیه به مرز 100 کیلومتر در ساعت برساند. در بخش امکانات رفاهی، مدل R به دلیل ذات مسابقه‌ای دچار محرومیت شده و حتی سیستم تهویه مطبوع و سیستم صوتی برای آن در نظر گرفته نشده است. در بخش ترمز و پایداری، ترمزهای PCCB و سیستم کنترل و پایداری پورشه PSM خیال شما را از بابت حفظ تعادل و توقف خودرو راحت خواهند کرد.
- گیربکس درگیرانه
- پیشرانه‌ی فوق‌العاده قدرتمند
- شاسی پایدار و بی‌نظیر
- ندارد
نقد و بررسی تخصصی
سنت‌گرایانی که بعد از عرضه‌ی مدل‌های 991 GT3 و GT3 RS با گیربکس‌های اتوماتیک دوال کلاچ، کمپانی پورشه را محکوم به نادیده‌گرفتن اصالت و گذشته‌ی خودروهای خود کرده بودند، حالا با معرفی مدلی تازه که به درستی نمایان‌گر یک خودروی تمام‌عیار پورشه است، راضی‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسند. مدل تازه‌ی پورشه 911 R که می‌توان آن را به بیانی ساده، ترکیبی کم زرق و برق‌تر از بدنه‌ی GT3 با پیشرانه‌ی بسیار توانمند مدل GT3 RS دانست، از یک گیربکس دستی سنتی استفاده می‌کند. زمانی که این مدل نخستین بار در نمایشگاه خودروی ژنو 2015 معرفی شد، همه آن را مدلی می‌دانستند که چندان درگیر آیرودینامیک و لپ تایم نشده اما عملکرد قدرتمندتری بر روی جاده دارد. در مجموع 991 مدل از این خودرو تولید شده است که قیمت پایه‌ی هر کدام از آن‌ها چند هزار دلار بالاتر از مدل RS است.
مقدمه
تقریباً همه‌ی دوست‌داران پورشه مدل RS سال 1973 و عده‌ای کمتر هم مدل R سال 1967 را به یاد دارند. این مدل در واقع یک خودروی جاده‌ای استاندارد بود که در مسابقات توردوفرانس و تارگا فلوریو شرکت کرد و نسخه‌ی اصلی آن از یک پیشرانه‌ی 2.0 لیتری شش سیلندر تخت، پنل‌های ثابت فایبرگلاس و صندلی‌هایی سبک‌وزن استفاده می‌کرد.
حالا پس از مدت‌ها دوباره کمپانی پورشه دست به تولید خودرویی زده که پسوند R را با خود به یدک می‌کشد. این مدل از بدنه‌ی GT3 که متفاوت از بدنه‌ی GT3 RS XXL Turbo است، استفاده کرده و با حذف باله‌های عقب آن، یک سقف مگنزیمی با دو برجستگی حبابی‌شکل، کاپوت فیبرکربنی و یک جفت باله‌ی جلوی فیبرکربنی سفارشی که همگی از مدل GT3 RS گرفته شده‌اند را به خود اضافه کرده است.
در داخل خودرو هم صندلی‌های سطلی با پشتی ثابت و پوسته‌ی کربنی به چشم می‌خورند و خبری از ردیف عقب صندلی‌ها و نیمه رول کیج (half rollcage) در آن نیست که این آخری را می‌توانید به عنوان آپشنی بدون هزینه در مدل GT3 داشته باشید. نتیجه‌ی حذف این قسمت‌ها، کاهش وزن خودرو به 1370 کیلوگرم بوده است که 50 کیلوگرم نسبت به مدل GT3 RS و 60 کیلوگرم نسبت به مدل GT3 سبک‌تر است.
مشخصات فنی
پورشه R در واقع همان پیشرانه‌ی 4.0 لیتری تنفس طبیعی پورشه GT3 RS را مورد استفاده قرار داده که از آرایش شش سیلندر تخت (بوکسوری) استفاده می‌کند و قدرت بالاتری نسبت به پیشرانه‌ی 3.8 لیتری مدل GT3 دارد. این پیشرانه توانایی تولید حداکثر توان 493 اسب بخار انگلیسی در دور موتور بسیار بالای 8250 دور بر دقیقه را دارد و سقف گشتاور 459.6 نیوتن‌متری آن در 6250 دور بر دقیقه در دسترس است.
این اعداد نشان می‌دهند که موتور پورشه R می‌تواند 24 اسب بخار انگلیسی توان بیشتر و نزدیک به 20 نیوتن‌متر گشتاور بالاتری نسبت به مدل GT3 تولید کند؛ در نتیجه مدل R توان به وزن خودروی بالاتری نسبت به هم‌خون‌های خود دارد. پورشه R می‌تواند 360 اسب بخار انگلیسی به ازای هر تن وزن خود تولید کند و این رقم نسبت 328 اسب بخار انگلیسی بر هر تن در GT3 و 347 اسب بخار انگلیسی بر هر تن در GT3 RS را به سخره می‌گیرد. لازم است این موضوع را هم یادآوری کنیم که کمپانی پورشه این آمار را با محافظه‌کاری اعلام کرده و ما از یک پیشرانه‌ی 4.0 لیتری معمولی می‌توانیم انتظار حداکثر توانی بین 500 تا 515 اسب بخار انگلیسی را داشته باشیم. اما در یک مسیر پر پیچ و خم، ممکن است فقدان گیربکس PDK مدل‌های GT3 و RS را احساس کنید چرا که پورشه R از یک گیربکس دستی، آن هم نه از مدل هفت سرعته‌ی پورشه کاررا (Carrera) بلکه از یک نوع شش دنده‌ای استفاده می‌کند.
عملکرد و پیشرانه‌ی خودرو
درست مشابه گیربکس دستی، عده‌ای نسبت به کنار گذاشته‌شدن پیشرانه‌های شش سیلندر تخت خانواده‌ی مِزگِر (Mezger) از پورشه GT3 گلایه کردند اما با این حال موتورهای بوکسوری (Boxer) اخیر هم فوق‌العاده بودند و می‌توان آن‌ها را یکی از بهترین پیشرانه‌های تولیدشده به شمار آورد. همانطور که انتظار می‌رفت، این پیشرانه‌های جدید همچنان از تنفس طبیعی استفاده می‌کنند در حالی که مدل‌های پورشه کاررا (Carrera) به پیشرانه‌های توربوشارژری مجهز شده‌اند. این موضوع باعث شده تا برای دسترسی به نهایت عملکرد خودرو زمان بیشتری نیاز باشد اما در عوض با واکنش قدرتمند پیشرانه در حداکثر توان آن روبه‌رو هستیم که در 8250 دور بر دقیقه به دست می‌آید و غرشی که که می‌تواند خودروهای مدرن فرمول یک را به لرزه بیاندازد.
پورشه R هنگام شروع حرکت با صدایی زوزه‌مانند تا نزدیک 3200 دور بر دقیقه پیش می‌رود و بعد از آن با رسیدن به 4200 دور بر دقیقه، همه چیز نقش و رنگ جدی‌تری به خود می‌گیرد و عقربه‌ی دور موتور سنج مرکزی خودرو با جهش‌هایی ناآرام و خشن شروع به چرخیدن می‌کند. اگر به 7000 دور بر دقیقه دست یابید، عملکرد خیره‌کننده‌ی پورشه R شما را مبهوت خود خواهد کرد و با حفظ تمرکز تا رسیدن به دور موتور نهایی 8250 دور بر دقیقه، احساس می‌کنید که برای انجام دوباره‌ی ماموریت ناموفق آپولو 13 آماده هستید! اگر چه خودروهای سوپر اسپرت توربوشارژری باعث می‌شوند تا پورشه R در دور موتورهای پایین تنبل به نظر برسد اما باید پذیرفت که 500 اسب بخارِ انگلیسی توان برای یک خودروی جاده‌ای فوق‌العاده است و می‌توان بدون اتکا به سیستم‌های سنگین حفظ پایداری از نهایت توان آن استفاده نمود.
پورشه R به طور اساسی هندلینگی مشابه مدل GT3 دارد و این موضوع نشان‌دهنده‌ی حرکات کنترل‌شده‌ی بدنه، واکنش خیره‌کننده‌ی دماغه‌ی جلوی خودرو و چسبندگی بالای این مدل است. مدل موتور-وسط پورشه کایمن (Cayman) هنگامی که با سرعت زیاد وارد یک پیچ جاده‌ای می‌شود، شروع به چرخیدن می‌کند در حالی که ساختار موتور-عقب پورشه 911 اگر چه مسلماً چابکی کمتری دارد اما بسیار پایدارتر است. با این وجود، امکان فرمان‌دهی چرخ‌های عقب خودرو به پورشه R کمک می‌کند تا یک پیچ را تند و تیزتر پشت سر بگذارد.
جمع‌بندی
اگر به مقایسه‌ی قیمت‌ها بپردازیم، ممکن است بزرگترین سوال خریداران این باشد که آیا پورشه R در مجموع خودروی بهتری نسبت به پورشه 911 GT3 RS است؟ آیا اینکه مدل GT3 RS به جای اینکه مشابه پورشه R به اعداد و ارقام تکیه کند به ارائه‌ی هیجان و حس رانندگی بالاتری پرداخته می‌تواند باعث جذابیت بیشتر آن شود؟
تصمیم‌گیری صریح در این خصوص کمی پیچیده به نظر می‌رسد. پورشه RS با تسلط رانندگی، تعویض بی‌دردسر دنده‌ها و چسبندگی فوق‌العاده‌ی خود یک گزینه‌ی هیجان‌انگیز است. در سوی مقابل، مدل R محدودیت‌ها و موانع کمتری بر سر راه راننده برای رسیدن به حداکثر توان و قدرت یک پورشه 911 قرار می‌دهد و همین موضوع آن را از مدل مرسوم کاررا به شدت متمایز کرده است. این آزادی عمل در کنار ظاهر معمولی‌تر پورشه R ممکن است آن را به انتخابی بهتر در این میان تبدیل کند. در نهایت، مشخص است که پورشه R خودروی قدرتمندتری نسبت GT3 است اما نباید فراموش کرد که این مدل با عرضه‌ای محدود روبه‌رو است و ممکن است هر کسی نتواند طعم رانندگی با آن را بچشد!
