نقد و بررسی اجمالی Padra PE6 Pickup 1395 MT
زامیاد 24 را می‌توان یکی از خودروهایی دانست که الحق‌والانصاف دین بزرگی بر گردن صنعت حمل‌ونقل باری در ایران دارد! از دیگر سو می‌توان زامیاد را یکی از رکوردداران بیشترین تاریخ تولید یک خودرو در دنیا دانست! زیرا تولید آن از سال 1349 آغازشده و تا امروز ادامه دارد.
از نخستین کوشش‌های سایپا و زامیاد برای ساخت مدلی جدید بر اساس جونیور می‌توان به وانت بی‌دماغ آذر اشاره کرد. این مدل که به نظر می‌رسد اتاق آن برگرفته از نیسان Cabstar دهه 80 میلادی باشد در سال 83 معرفی شد اما هرچند به دلیل بی‌دماغ بودن (مانند کامیونت‌ها) و قرارگیری اتاق روی موتور، فضای بار آن افزایش‌یافته بود، اما با استقبال چندانی مواجه نشد و تولید آن متوقف شد؛ البته شنیده‌ها حاکی است به‌تازگی خط تولید آن به شرکت آذهایتکس منتقل‌شده و مجددا در حال تولید است.
پس‌ازاین تلاش ناموفق، سایپا در سال 87 وانت دیگری به نام شوکا را بر اساس مدل زامیاد 24 به تولید رساند. اتاق شوکا برگرفته از یکی از محصولات شرکت چینی Foday بود که روی شاسی جونیور قرار داشت. شوکا از امکانات بیشتری نسبت به زامیاد بهره می‌برد و نسخه لوکس این خودرو محسوب به حساب می‌آمد که با قیمت بیشتری به بازار عرضه شد؛ اما این وانت هم با استقبال چندانی از سوی خریداران مواجه نشد و گویا تولید آن متوقف شده است. یک سال بعد، در سال 88 نیز زامیاد اقدام به نصب موتور دیزل 2800 سی‌سی ساخت چین روی جونیور و عرضه این وانت با نام زامیاد 28 کرد. البته قدرت و گشتاور موتور دیزل تفاوت چندانی با موتور بنزینی قدیمی نداشت.
اما آخرین و جدیدترین وانت زامیاد پایه برای بهسازی نیسان جونیور، وانتی است بنام پادرا. این وانت هم که در سال 92 معرفی شد همانند شوکا تلفیقی است از اتاق وانت چینی فودی Lion با شاسی جونیور! اما در پادرا برخلاف شوکا فقط قسمت جلو اتاق عوض شده و پشت خودرو کاملا مشابه همان زامیاد سابق است! داشبورد پادرا نیز برگرفته از همان وانت چینی مذکور است که به امکانات و تجهیزات بیشتری چون شیشه‌ها و آینه‌های جانبی برقی، ایموبیلایزر و کولر مجهز شده. پس از گذشت 4 سال از رونمایی پادرا، در اواخر سال 94 تولید این وانت آغاز شد.
نقد و بررسی تخصصی
سال‌ها پیش، هنگامی که صحبت از خودروهای وانت نسبتا ارزان‌قیمت در بازار داخل می‌شد، ناخودآگاه نگاه‌ها به وانت پیکان(باردو)، نیسان وانت و مزدا تک کابین یا دوکابین جلب می‌شد. حال که مدتی از این دوره گذشته و زمان بازنشستگی این خودروها فرا رسیده است، نام پراید وانت، آریسان، کارو و پادرا مطرح شده است. خودروهایی که بعضا به علت داشتن ویژگی‌های نه‌چندان مطلوب هم‌چون انتقال قدرت به چرخ‌های جلو، عملکرد ضعیف در شرایط دشوار آب و هوایی و جاده‌ای علل خصوص به هنگام حمل بار، سواری معمولی و گاها خسته‌کننده، اتومبیل‌های نامطلوبی به حساب می‌آیند. از طرفی به علت وجود بازار کم رقیب این کلاس خودروها، قدرت انتخاب معقول و متناسب با نیاز مشتری سلب شده است. پادرا نیز یکی از خودروهای نسبتا ارزان قیمت در مقایسه با وانت کاپرا، وینگل و ریچ محسوب می‌شود که به قصد تصاحب جایگاه نیسان وانت به بازار ورود پیدا کرده است تا بتواند نیازهای شهری افراد زیادی را در این زمینه جواب دهد. اتومبیلی با چهره‌ای به‌روز اما با فقیرترین امکانات رفاهی که با این وجود در مقابل خودرویی هم‌چون نیسان وانت یک اتومبیل مدرن محسوب می‌شود! ابتدا نگاهی به طراحی پادرا می‌اندازیم.
وانت پادرا
پیش از شروع باید اعتراف کنیم که در مورد طراحی داخلی و خارجی این خودرو سعی شده که از واژه‌ی ساده زیاد استفاده نشود که امری کاملا دشوار بوده است؛ چراکه با نگاهی عمیق به وجود پادرا، لغتی جز اوج سادگی طراحی این خودرو دیده نمی‌شود. ارتباط برقرار کردن با ظاهر این خودرو کاری زمان‌بر نیست چون از عناصر چالش‌برانگیز، پیچیده و اگزاتیک در آن استفاده نشده است. چراغ‌های ذوزنقه‌ای و زاویه‌دار که از کناره‌های درب موتور به سمت سپر و جلوپنجره‌ی باریک و طویل کشیده شده است. با کمی دقت می‌توان الگوی چراغ‌های نسل قدیم تویوتا پرادو را در ظاهر پادرا مشاهده کرد که برخلاف انتظار، جذابیت دلنشین و قابل انتظار را به خودرو نداده است. پس از گذر از چراغ‌های پرادویی شکل پادرا، سپر این خودرو به علت سادگی بیش از حد جلب توجه می‌کند که به نظر می‌رسد طراحان خودرو انرژی کافی برای طراحی این بخش از خودرو نداشته‌اند!
از اطراف نیز، فرم جعبه‌ای و تیز خودرو به راحتی قابل مشاهده است که گویا تنها درب‌موتور است که از قواعد طراحی و مهندسی آیرودینامیک تبعیت کرده است. گلگیرهای برآمده به همراه دو خط اصلی نیز از جوانب این پیکاپ دیده می‌شود. خط اول از حاشیه‌ی چراغ شروع و تا نزدیکی آینه‌های جانبی ختم شده است و خط دوم که در شانه‌ی اتومبیل و میان دوگلگیر قرار دارد که به نظر می‌رسد هدفی جز درآوردن سادگی بیش از حد اتومبیل درکار نبوده است. رینگ‌های 16 اینچی یکپارچه‌ی رادیال جلو و عقب نیز از دیگر خصیصه‌های پادرا است. نمای پشت شباهت بسیار زیادی با نیسان وانت دارد؛ همانند سیبی که از میان دو نصف شده است. چراغ‌های خطر با فرم داخلی یکسان، سپر و درب حمل بار کلیات این خودرو است که از الگوی کاملا یکسان نیسان وانت پیروی کرده است. به طور کلی می‌توان طراحی خارجی اتومبیل را بسیار ساده و ضعیف توصیف کرد که جذابیت خاصی در وجود خود ندارد، تنها چراغ‌های جلو و جلوپنجره‌ی 12 پره‌ی کرومی شکل هستند که چهره‌ی خودرو را کمی تغییر داده‌ند. درضمن هیچ تناسب و هماهنگی قابل انتظار از یک طراحی معقول در نماهای مختلف این خودرو دیده نمی شود؛ به همین دلیل می‌توان به این جمله بسنده کرد: پادرا یک نیسان وانت مدرن است که هیچ ویژگی طراحی قابل تحسینی در وجود خود ندارد.
به محض ورود به کابین دوباره به یاد واژه‌ی «ساده» می‌افتیم که ما را حتی در داخل پادرا نیز همراهی و مشایعت می‌کند. فرمان سه شاخه که طراحی دلچسبی ندارد. داشبوردی ساده که پنلی مربعی شکل میان آن قرار گرفته است؛ پنلی که در داخل خود، دو دریچه‌ی تهویه‌ی هوا در بالا، یک صفحه‌ی نمایشگر نواری کوچک صرفا برای نمایش اطلاعات موسیقی در حال پخش به همراه تنظیمات موسیقی و تهویه جای داده است. صندلی‌های ساده که برای رانندگی پادرا قابل قبول است. ارگونومی و دسترسی به ادوات کابین نیز مطلوب توصیف می‌شود که می‌توان به عنوان یکی از امتیازات این خودرو برای رانندگی کم دردسر یاد کرد.
کنسول میانی نیز در کنار صندلی راننده که پذیرای یک دسته دنده‌ی بلند و ترمز دستی مکانیکی عمل‌کننده بر روی گاردان است نیز به چشم می‌خورد. در لیست تجهیزات این خودرو، فرمان هیدرولیک، شیشه بالابر برقی، آینه‌های جانبی برقی و سیستم تهویه‌ی دستی کولر و بخاری ذکر شده که نشان از فقر امکانات این اتومبیل است. با این وجود، همین امکانات در مقابل خودرویی نظیر نیسان وانت، لوکس محسوب می‌شود!
نوبت به مشخصات فنی این اتومبیل می‌رسد. پادرا به یک پیشرانه‌ی 4 سیلندر خطی با حجم دقیق 2389 سی‌سی مجهز شده است که توانایی تولید قدرت 95 اسب بخار و گشتاور 175 نیوتون‌متری به ترتیب در دور موتور 4500 و 2500 را به این پیکاپ می‌دهد. مدل PE6 از نوع پیشرانه‌ی بنزینی با تزریق سوخت به روش چند نقطه‌ای است. پادرا 1685 کیلوگرم وزن دارد که ظرفیت مجاز بار آن 2100 کیلوگرم اعلام شده است. هم‌چنین یک جعبه‌دنده‌ی دستی 6 سرعته پادرا را همراه می‌کند. فرمان هیدرولیک از نوع ساچمه‌ای برگشت‌پذیر و کلاچ آن از جنس فشاری تک صفحه‌ای خشک با سیستم هیدرولیکی است. ظرفیت مخزن سوخت پادرا 55 لیتر و استاندارد آلایندگی آن یورو ۴ توسط شرکت تولیدکننده ذکر شده است. مصرف سوخت خودرو، به ازای هر 100 کیلومتر بین 10 الی 12 لیتر اعلام شده که حدود 3 لیتر از نیسان وانت کم‌تر است. این در حالی است که نیسان وانت توانایی حمل بار بیشتری نسبت به پادرا دارد.
یک پیکاپ با طراحی فوق‌العاده ساده که در نظر سرنشینان از دو حال خارج نیست؛ این ویژگی تو ذوق سرنشینان می‌زند یا همین سادگی و بی‌آلایشی طراحی برای عده‌ای مطلوب قلمداد می‌شود. به همین دلیل توصیف این ویژگی را به مردم می‌سپاریم.
ترمز ضد قفل (ABS)، تقسیم کننده الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) با بوستر خلا و مدار هیدرولیک و ایموبلایزر از ویژگی‌های ایمنی و امنیتی اتومبیل است. ترمزهای جلو دیسکی و عقب کاسه‌ای بوده که با توجه به ویژگی یک وانت بار با حمل سنگین کاربردی و مناسب‌تر به نظر می‌رسد.
ابعاد طول، عرض، ارتفاع و فاصله‌ی محور جلو و عقب خودرو به ترتیب 5185، 1690، 1725 و 3030 میلی‌متر است.
جمع‌بندی
پادرا را می‌توان پیکاپی دانست که با توجه به ویژگی‌های ظاهری ساده و مشخصات فنی متوسط برای افرادی که به دنبال وسیله‌ی حمل بار با قیمت حدود 43 میلیون تومان هستند مناسب است. هدف از تولید پادرا، کنار گذاشتن نیسان وانت بوده که حدود 4 دهه به بازار ایران خدمت کرده است. دلیل این جایگزینی، چیزی جز بازنشستگی یک خودروی آشنا اما با چهره‌ی خسته‌کننده، قدیمی و تکراری و در عوض تولید اتومبیلی با چهره‌ی جدیدتر که به لطف پیشرانه‌ی جدید، صدمه‌ی کمتری به محیط زیست می‌زند نیست. مزیت‌های کلی پادرا در مصرف سوخت کم‌تر، فرمان‌پذیری بهتر با کابینی به‌روزتر نسبت به نیسان وانت شناخته می‌شود.
