پردازندهها (CPU) جزو اصلیترین و مهمترین اعضای یک کامپیوتر هستند و حد و مرز قابلیتهای سیستم را تعیین میکنند. در کامپیوترهای رومیزی بهتر است ابتدا پردازنده مطلوب خود را انتخاب کنید و سپس به سراغ تهیه سایر موارد بروید؛ زیرا نهتنها کارایی بلکه پشتیبانی و مَچ شدن قطعات با یکدیگر در گرو پردازنده است. چهبسا پردازنده شما به مادربرد نخورد یا پردازنده رم را پشتیبانی نکند.
\n\nپردازنده های سری Celeron جزو پایین رده های شرکت اینتل محسوب می شود. این سری جهت مصارف خانگی و رقابت با محصولات پایین رده شرکت رقیب، یعنی ای ام دی عرضه شده اند؛ برای برنده شدن در این رقابت، اینتل، کارایی این سری را حتی از سری Pentium نیز پایین تر آورده است. اما اینتل در ساخت آنها از معماریهای مختلف قدیمی تا جدید همچون هسول و کیبی لیک استفاده کرده که نشان دهنده به روز بودن آنها است. خانواده G از زیرمجموعههای این سری از پردازندههای شرکت اینتل است که میتوانید از آنها برای ساخت یک سیستم خانگی و اداری ساده استفاده کنید؛ این سری قادرند تا در کارهای روزانه سبک، گشتوگذارهای اینترنتی، تماشای فیلم، پخش موزیک، کار با اسناد متنی تا اجرای بازیها شما را یاری کنند. Celeron G3930 یکی از اعضای این خانواده است که در ادامه به بررسی و معرفی ویژگیهای آن خواهم پرداخت تا بیشتر با آن آشنا شوید.
\n
برای آنهایی که با پروسه ساخت تیک-تاک شرکت اینتل آشنایی ندارند باید بگویم که این شرکت پردازندههای خود را با ابعاد و معماری مختلفی میسازد، به این ترتیب که اگر هر دو نسل از ابعاد برابر استفاده میکردند و فقط تغییر معماری داشت، تاک و اگر تغییر ابعاد میداشت، تیک نام میگرفت که نشان از تغییرات و بهبود نسبت به نسل قبل است. برای اولین بار در نسل هفتم این پروسه، یعنی کیبی لیک که در سال 2016 با ابعاد 14 نانومتری معرفی گردید، برخلاف انتظار کاربران، اینتل به دلیل مشکلات فرآیند ساخت 10 نانومتری نتوانست تیک خود را اجرا کند و آن را نیم تاک نامید.
\n\nCeleron G3930 نیز از نسل کیبی لیک است و در بین پردازنده های سلرون سری G، جزو پردازنده های قدرتمند است. برای به کار گرفتن Celeron G3930 نیاز به یک مادربرد اینتلی مجهز به سوکت FCLGA 1151 خواهید داشت که تاریخ ساخت آن پس از این پردازنده باشد؛ یعنی نیمه اول 2017 میلادی یا بهار 96 شمسی. شاید بتوانید بر روی مادربردهای قدیمیتر از آن استفاده کنید، اما دردسرهایی همچون آپدیت کردن بایوس و عدم بهرهبرداری از تمام توانایی و قدرت پردازنده ممکن است شما را اذیت کند.
\nدر پردازندههای قدیمی وقتی چند فرمان به پردازنده میرفت، به ترتیب اجرا میشدند و فرمانها باید صبر میکردند تا عملیاتِ فرمانهایی که زودتر صادر شدهاند، ابتدا اجرا شوند. در آن دوره بهترین روش افزایش کارایی، افزایش فرکانس کاری آنها بود. با پیشرفت فناوری و نیاز کاربران به اجرای همزمان برنامههای بسیار و صدور فرمانهای مختلف، نیاز به پردازندههایی به وجود آمد که بتوانند این فرمانها را بهصورت همزمان پردازش و اجرا کنند؛ به این شکل پردازندههای دو هستهای به وجود آمدند که قادر هستند بار پردازشی فرمانها را تقسیم کرده و هر هسته بهصورت مستقل یک فرمان را اجرا کند و درنتیجه فرمانها سریعتر پردازش و اجرا میشوند و اگر فرمانی دچار اخلال شد و یا برنامهای هنگ کرد، دیگری به کار خود ادامه میدهد. امروزه شاهد پردازندههایی با بیش از 10 هسته هستیم که هرکدام کاربری خاص خود را دارند و همچنین قیمت متناسب با آن. پردازنده Celeron G3930 دارای 2 هسته فیزیکی است که آن را قادر میسازد با فرکانس کاری مناسب، فرمانهای شما را بهصورت همزمان و سریع به اجرا درآورد.
\n\n\n\n
از نشانههای اصلی قدرت یک پردازنده در پردازش و سرعت عمل، فرکانس کاری آن است و هرچه بیشتر باشد نشان از قدرت بیشتر است. پردازنده اینتل Celeron G3930 دارای 2 هسته است که هرکدام از آنها فرکانسی 2.90GHz دارند که این مقدار در بین پردازندههای سری G سلرون مقدار بالایی محسوب می شود و به راحتی پاسخگوی نیازهای پردازشی شما در یک سیستم خانگی و اداری ساده خواهد بود.
\n\n\n\n
گرافیک مجتمع، گرافیک آنبرد و یا IGP همه برای نشان دادن پردازنده گرافیکی مجتمع این سی پی یو هستند. این پردازنده گرافیکی قادر است بسیاری از پردازشهای گرافیکی سیستم را انجام دهد تا نیازی به کارکرد گرافیک اصلی وجود نداشته باشد و عملیاتها سریعتر انجام شود. در Celeron G3930 از پردازنده گرافیکی HD Graphics 610 اینتل استفاده شده است که فرکانس کاری آن بین 350.0MHz تا 1.05GHz است. این گرافیک قادر است تا 3 مانیتور را بهصورت همزمان پوشش دهد و کیفیت تصویر خروجی آن با رابط HDMI 1.4 حداکثر 4096x2304@24Hz و با رابط DP و eDP - Integrated Flat Panel حداکثر 4096x2304@60Hz خواهد بود.
\n\nبنابراین با گرافیک مجتمع Celeron G3930 شما میتوانید پردازش سریع تصاویر باکیفیت 4K را داشته باشید و با وجود آن علاوه بر بهرهوری از کیفیت بالای تصاویر در زمان فیلم دیدن و انجام کارهای معمولی، زمانی که کار و برنامه شما به قدرت گرافیکی زیادی جهت اجرا نیاز ندارد، انرژی کمتری نیز استفاده خواهد شد. برای آخرین نکته در این قسمت باید اشاره کرد که در صورت تهیه کارت گرافیک، دقت کنید که توان و خروجی آن بهتر از گرافیک مجتمع باشد و برای بهره وری کامل از آن نیاز به پردازنده قوی تر نباشد، تا ارزش خرید داشته باشد.
\n\n\n\n
مخاطب این قسمت کاربران حرفهای آی تی هستند، افراد برنامهنویسی که در کار خود نیاز به مجازیسازی و اجرای برنامههایی همچون Vmware، hyper-v و VirtualBox دارند و در محیطهای توسعهای همچون Android Studio و Eclipse کار میکنند. همانطور که میدانید برای اجرای این برنامهها و کار در این محیطها نیاز به مجازیسازی دارید و برای مجازیسازی، پردازنده شما باید قابلیت VT یا Virtualization Technology را پشتیبانی کند. این قابلیت نامهای متفاوتی در پردازندههای مختلف دارد؛ VT-x و VT-d از این نامها هستند که در Celeron G3930 وجود دارند و به کاربران برنامهنویس اجازه میدهد تا به فعالیت خود ادامه دهند و از این قابلیت لذت ببرند.
\n
\n\n
در ساخت یک کامپیوتر برای مقاصد مختلف همچون گیمینگ، رندر گیری و اجرای برنامههای پردازشی سنگین و حتی کارهای سبک روزمره همچون گشتوگذارهای اینترنتی و یا کار با اسناد متنی، پردازنده نقش مهمی دارد و ابتدا بهتر است آن را با توجه به نیاز خود مشخص کنید. جدا از آنچه در قسمتهای بالا به آن اشاره شد، موارد دیگری نیز وجود دارد که در انتخاب پردازندهها مؤثر است اما همین موارد نیز میتواند راهنمای خوبی باشد تا پردازنده Celeron G3930 شرکت اینتل را انتخاب کنید.
\n\nبا این پردازنده میتوانید از برنامههای سبک روزانه، کار با اسناد متنی، گشتوگذارهای اینترنتی، تماشای فیلم و گوش دادن به موزیکها تا اجرای نرمافزارهای برنامهنویسی سبک را داشته باشید و از تواناییهای آن لذت ببرید. در خرید این پردازنده باید به مَچ شدن آن با مادربرد دقت کنید.
\n
پردازندهها (CPU) جزو اصلیترین و مهمترین اعضای یک کامپیوتر هستند و حد و مرز قابلیتهای سیستم را تعیین میکنند. در کامپیوترهای رومیزی بهتر است ابتدا پردازنده مطلوب خود را انتخاب کنید و سپس به سراغ تهیه سایر موارد بروید؛ زیرا نهتنها کارایی بلکه پشتیبانی و مَچ شدن قطعات با یکدیگر در گرو پردازنده است. چهبسا پردازنده شما به مادربرد نخورد یا پردازنده رم را پشتیبانی نکند.
پردازنده های سری Celeron جزو پایین رده های شرکت اینتل محسوب می شود. این سری جهت مصارف خانگی و رقابت با محصولات پایین رده شرکت رقیب، یعنی ای ام دی عرضه شده اند؛ برای برنده شدن در این رقابت، اینتل، کارایی این سری را حتی از سری Pentium نیز پایین تر آورده است. اما اینتل در ساخت آنها از معماریهای مختلف قدیمی تا جدید همچون هسول و کیبی لیک استفاده کرده که نشان دهنده به روز بودن آنها است. خانواده G از زیرمجموعههای این سری از پردازندههای شرکت اینتل است که میتوانید از آنها برای ساخت یک سیستم خانگی و اداری ساده استفاده کنید؛ این سری قادرند تا در کارهای روزانه سبک، گشتوگذارهای اینترنتی، تماشای فیلم، پخش موزیک، کار با اسناد متنی تا اجرای بازیها شما را یاری کنند. Celeron G3930 یکی از اعضای این خانواده است که در ادامه به بررسی و معرفی ویژگیهای آن خواهم پرداخت تا بیشتر با آن آشنا شوید.
برای آنهایی که با پروسه ساخت تیک-تاک شرکت اینتل آشنایی ندارند باید بگویم که این شرکت پردازندههای خود را با ابعاد و معماری مختلفی میسازد، به این ترتیب که اگر هر دو نسل از ابعاد برابر استفاده میکردند و فقط تغییر معماری داشت، تاک و اگر تغییر ابعاد میداشت، تیک نام میگرفت که نشان از تغییرات و بهبود نسبت به نسل قبل است. برای اولین بار در نسل هفتم این پروسه، یعنی کیبی لیک که در سال 2016 با ابعاد 14 نانومتری معرفی گردید، برخلاف انتظار کاربران، اینتل به دلیل مشکلات فرآیند ساخت 10 نانومتری نتوانست تیک خود را اجرا کند و آن را نیم تاک نامید.
Celeron G3930 نیز از نسل کیبی لیک است و در بین پردازنده های سلرون سری G، جزو پردازنده های قدرتمند است. برای به کار گرفتن Celeron G3930 نیاز به یک مادربرد اینتلی مجهز به سوکت FCLGA 1151 خواهید داشت که تاریخ ساخت آن پس از این پردازنده باشد؛ یعنی نیمه اول 2017 میلادی یا بهار 96 شمسی. شاید بتوانید بر روی مادربردهای قدیمیتر از آن استفاده کنید، اما دردسرهایی همچون آپدیت کردن بایوس و عدم بهرهبرداری از تمام توانایی و قدرت پردازنده ممکن است شما را اذیت کند.
در پردازندههای قدیمی وقتی چند فرمان به پردازنده میرفت، به ترتیب اجرا میشدند و فرمانها باید صبر میکردند تا عملیاتِ فرمانهایی که زودتر صادر شدهاند، ابتدا اجرا شوند. در آن دوره بهترین روش افزایش کارایی، افزایش فرکانس کاری آنها بود. با پیشرفت فناوری و نیاز کاربران به اجرای همزمان برنامههای بسیار و صدور فرمانهای مختلف، نیاز به پردازندههایی به وجود آمد که بتوانند این فرمانها را بهصورت همزمان پردازش و اجرا کنند؛ به این شکل پردازندههای دو هستهای به وجود آمدند که قادر هستند بار پردازشی فرمانها را تقسیم کرده و هر هسته بهصورت مستقل یک فرمان را اجرا کند و درنتیجه فرمانها سریعتر پردازش و اجرا میشوند و اگر فرمانی دچار اخلال شد و یا برنامهای هنگ کرد، دیگری به کار خود ادامه میدهد. امروزه شاهد پردازندههایی با بیش از 10 هسته هستیم که هرکدام کاربری خاص خود را دارند و همچنین قیمت متناسب با آن. پردازنده Celeron G3930 دارای 2 هسته فیزیکی است که آن را قادر میسازد با فرکانس کاری مناسب، فرمانهای شما را بهصورت همزمان و سریع به اجرا درآورد.
از نشانههای اصلی قدرت یک پردازنده در پردازش و سرعت عمل، فرکانس کاری آن است و هرچه بیشتر باشد نشان از قدرت بیشتر است. پردازنده اینتل Celeron G3930 دارای 2 هسته است که هرکدام از آنها فرکانسی 2.90GHz دارند که این مقدار در بین پردازندههای سری G سلرون مقدار بالایی محسوب می شود و به راحتی پاسخگوی نیازهای پردازشی شما در یک سیستم خانگی و اداری ساده خواهد بود.
گرافیک مجتمع، گرافیک آنبرد و یا IGP همه برای نشان دادن پردازنده گرافیکی مجتمع این سی پی یو هستند. این پردازنده گرافیکی قادر است بسیاری از پردازشهای گرافیکی سیستم را انجام دهد تا نیازی به کارکرد گرافیک اصلی وجود نداشته باشد و عملیاتها سریعتر انجام شود. در Celeron G3930 از پردازنده گرافیکی HD Graphics 610 اینتل استفاده شده است که فرکانس کاری آن بین 350.0MHz تا 1.05GHz است. این گرافیک قادر است تا 3 مانیتور را بهصورت همزمان پوشش دهد و کیفیت تصویر خروجی آن با رابط HDMI 1.4 حداکثر 4096x2304@24Hz و با رابط DP و eDP - Integrated Flat Panel حداکثر 4096x2304@60Hz خواهد بود.
بنابراین با گرافیک مجتمع Celeron G3930 شما میتوانید پردازش سریع تصاویر باکیفیت 4K را داشته باشید و با وجود آن علاوه بر بهرهوری از کیفیت بالای تصاویر در زمان فیلم دیدن و انجام کارهای معمولی، زمانی که کار و برنامه شما به قدرت گرافیکی زیادی جهت اجرا نیاز ندارد، انرژی کمتری نیز استفاده خواهد شد. برای آخرین نکته در این قسمت باید اشاره کرد که در صورت تهیه کارت گرافیک، دقت کنید که توان و خروجی آن بهتر از گرافیک مجتمع باشد و برای بهره وری کامل از آن نیاز به پردازنده قوی تر نباشد، تا ارزش خرید داشته باشد.
مخاطب این قسمت کاربران حرفهای آی تی هستند، افراد برنامهنویسی که در کار خود نیاز به مجازیسازی و اجرای برنامههایی همچون Vmware، hyper-v و VirtualBox دارند و در محیطهای توسعهای همچون Android Studio و Eclipse کار میکنند. همانطور که میدانید برای اجرای این برنامهها و کار در این محیطها نیاز به مجازیسازی دارید و برای مجازیسازی، پردازنده شما باید قابلیت VT یا Virtualization Technology را پشتیبانی کند. این قابلیت نامهای متفاوتی در پردازندههای مختلف دارد؛ VT-x و VT-d از این نامها هستند که در Celeron G3930 وجود دارند و به کاربران برنامهنویس اجازه میدهد تا به فعالیت خود ادامه دهند و از این قابلیت لذت ببرند.
در ساخت یک کامپیوتر برای مقاصد مختلف همچون گیمینگ، رندر گیری و اجرای برنامههای پردازشی سنگین و حتی کارهای سبک روزمره همچون گشتوگذارهای اینترنتی و یا کار با اسناد متنی، پردازنده نقش مهمی دارد و ابتدا بهتر است آن را با توجه به نیاز خود مشخص کنید. جدا از آنچه در قسمتهای بالا به آن اشاره شد، موارد دیگری نیز وجود دارد که در انتخاب پردازندهها مؤثر است اما همین موارد نیز میتواند راهنمای خوبی باشد تا پردازنده Celeron G3930 شرکت اینتل را انتخاب کنید.
با این پردازنده میتوانید از برنامههای سبک روزانه، کار با اسناد متنی، گشتوگذارهای اینترنتی، تماشای فیلم و گوش دادن به موزیکها تا اجرای نرمافزارهای برنامهنویسی سبک را داشته باشید و از تواناییهای آن لذت ببرید. در خرید این پردازنده باید به مَچ شدن آن با مادربرد دقت کنید.